Þing

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Germaanse þing (GE 193)

'n Þing (uitspraak: θiŋ; letterlik "ding" of "saak") was 'n tipe volksvergadering in Germaanse en sommige Keltiese samelewings waar vryburgers en regsprekers ontmoet het om sake van plaaslike regering te bespreek. 'n Bekende voorbeeld is die Yslandse parlement, die Alþingi, wat uit hierdie tipe volksvergadering ontstaan het.

Etimologie[wysig | wysig bron]

Die woord þing soos dit in Oudnoors, Oudfries en Oudengels die betekenis van "vergadering" gehad het, het dieselfde etimologiese oorsprong as die woorde thing (Engels), Ding (Duits), ding (Afrikaans en Nederlands), en ting (Deens, Noors, en Sweeds) wat vandag "voorwerp" beteken.[1] Hierdie oorsprong is die Oergermaanse þingą ("vergadering").

Die ewolusie van die woord þing se betekenis van "vergadering" tot "voorwerp" kan vergelyk word met dié van die Latynse causa ("dagvaarding") tot chose (Frans), cosa (Spaans, Italiaans, en Katalaans), en coisa (Portugees), wat almal "voorwerp" of "ding" beteken.[1][2]

Verder kan die verband wat die woord þing tussen "vergadering" en "voorwerp" het, ook vergelyk word met die woord saak (Afrikaans), zaak (Nederlands), Sache (Duits), sak (Noors), en sag (Deens) wat almal beide 'n "affêre" en 'n "voorwerp" kan beteken.

Þing beteken parlement in Yslands.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Sien ook[wysig | wysig bron]