A.P. du Plessis

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Andreas Petrus du Plessis (gebore 1934) is 'n Afrikaanse skrywer van spanningsverhale. Hy skryf ook onder die name A.P. du Plessis sowel as Andreas Duplessis. Benewens sy spanningsverhale, lewer hy 'n groot bydrae tot die 'fotoverhaalboekies' wat gewild was in die 1960's 1970's, en skryf hy gedurende sy loopbaan meer as 1500 van hierdie boekies (onder meer Mark Condor, Die Grensvegter, Die Wit Tier, Dr. Conrad Brand, Die saboteur en Nagruiter). Hy is ook betrokke by skryf van verskeie gewilde Afrikaanse rolprentdraaiboeke soos Hoor my lied, Jy is my liefling, Sien jou more en Die Geheim van Nantes.

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Andreas Petrus du Plessis is in 1934 gebore. Hy gaan skool op Winburg, waar hy ’n skoolkoerant uitgee.

Daarna studeer hy verder aan die Universiteit van die Oranje-Vrystaat in Bloemfontein, waar hy redakteur word van die studentetydskrif Shimla.

Na afloop van sy studies sluit hy in Desember 1956 by die redaksie van Die Volksblad aan, ’n pos wat hy tot Mei 1963 beklee. Hint Hyman, hoofdirekteur van Keur Uitgewers wie se hoofkantoor in daardie tyd in Bloemfontein was, vra hom dan om ’n vervolgverhaal vir die tydskrif Ster te skryf en om ook hierdie tydskrif se subredakteur te word. In hierdie pos skryf hy al hoe meer verhale. Hyman stig Republikeinse Pers en skuif die hoofkantoor van Bloemfontein na Durban om hulle eie drukkery daar te vestig. Hulle begin ook met die druk van fotoverhaalboekies en eindelik skryf Du Plessis as vryskutskrywer sowat 1500 van hierdie verhale, soos Mark Condor, Die Grensvegter, Die Wit Tier, Dr. Conrad Brand, Die saboteur en Nagruiter.

Hy lewer as vryskut ook werk vir die vele tydskrifte in die Republikeinse Pers-groep, soos Kyk, See, True Africa, Samson, Rooi Rose, Personality, Femina, Garden and Home en Living and Loving. Op ’n stadium is hy waarnemende redakteur van Tempo en in beheer van verkiesingsblaaie van die Nasionale Party.

As joernalis soek hy vir ses weke in Botswana na die Verlore Stad van die Kalahari en hy spandeer twee maande in Mosambiek vir die stryd teen die terroriste. Nadat Hyman Republikeinse Pers verkoop, werk hy vir nege jaar vir die Suid-Afrikaanse Uitsaaikorporasie in Natal. In Mei 1997 verhuis hy na Orania,[1] waar hy op die munisipale direksie dien.[2] Hy was getroud, maar sy vrou is oorlede.

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Hy skryf as A.P. Du Plessis en ook as Andreas Duplessis. Sy werk is meestal spanningsverhale, onder andere die Oerwoudvalk-reeks. Dit is die verhale van die ongelooflike avonture van die Oerwoudvalk, ’n Afrikaanse jongman wie se ouers as sendelinge na die Kongo gekom het om onder die inheemse inwoners te bedien. Na hulle dood bly hy in die oerwoud agter om op onkonvensionele wyse as hoof van die plaaslike stam inwoners sy vader se sendingwerk voort te sit en die gemeenskap te beskerm teen gevare van buite. In die uitvoering van sy pligte deurkruis hy die digte woude van die Kongo, gewapen met net ’n pyl en boog, jagmes en geklee in ’n lendekleed van luiperdvel.

Die superspeurder Hans Malan is die held in vele speurverhale, insluitende So duur haar skoonheid, Prinses sonder vaderland, Die donker Suiderkruis en Vrou in ’n vangstrik. Die roofuil van Delta se avontuur begin toe ’n verkenningsvliegtuig van die Lugmag ’n dobberende bootjie op die Indiese Oseaan gewaar. Kaptein Markus Weber en sy span, almal lede van die Intelligensiediens, moet hulle haas na die eiland Delta, die vulkaniese eiland oos van Mosambiek. Hier vind hulle vroue wat op die onherbergsame eiland gevange gehou word en raak betrokke in vreemde avonture.

’n Drieluikverhale speel in die ou-Kaapse tydperk af en het die jong boer Valken de Leur, beter bekend as die Nar, as held. Hy is in werklikheid kroonprins Ludwig van Kaspië, maar vestig hom in die Kaap, waar hy in sy gemaskerde vermomming as die Nar op ’n reuse-kwagga ry en deur sommige bewonder en deur ander gevrees word. In Die nar ry weer keer hy terug na Kaspië omdat sy koningspa sterwend is, waar hy hom spoedig in ’n groot stryd om die koningskap bevind. Hy moet besluit of hy koning wil wees van Kaspië of terugkeer na sy geliefde Kaap. In “Die nar lag laaste” word prins Felipe, met ’n ruie baard as vermomming, deur die goewerneur onder ’n skuilnaam aangestel as offisier in die Kaapse weermag. Dit laat hom toe om sy aartsvyand, die Nar, te jag, want hy glo vas dat die Nar sy gehate neef, prins Ludwig van Kaspië, is. Felipe word bygestaan deur die mooi maar uitgeslape gravin Josephine du Mont.

Hy stel die boek Orania: Eerste Volkstaatdorp saam en help ook om draaiboeke te skryf vir Afrikaanse rolprente soos Hoor my lied, Jy is my liefling, Sien jou more, Die geheim van Nantes, Kaptein Caprivi, ’n Sonneblom uit Parys, Vicki, Die drie Van der Merwes en Liefde vir Lelik.[3]

Publikasies[wysig | wysig bron]

Jaar Publikasies
A.P. du Plessis
1958 Monster in die mis
1960 Kaptein Uil
Rebelle van Kaptein Uil
Wraak van Kaptein Uil
1961 Die skerpioen
Oerwoudvalk-reeks
1959 Goudstad van Skeba
Die seekat
Oervallei
Jagters van Zarsjata
1960 Die luiperdbende
Rewolusie in die oerwoud
Land van die vampiere
Andreas Duplessis
s.j Bruid vir ’n rower
Die nar ry snags
1975 Kasteel Lorelei
1976 Roofuil oor Mosambiek
1977 So duur haar skoonheid
1978 Vier winde bring onheil
Die donker Suiderkruis
1979 Vrou in ’n vangstrik
Prinses sonder vaderland
1981 Die nar ry weer
Gesante van geweld
1982 Die nar lag laaste
Kante van die storm
1983 Roofuil oor Delta
1984 Die prooi is blond
1998 Orania: Eerste Volkstaatdorp


Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Nols Nieman se artikel in Die Volksblad van 16 November 1998
  2. Artikel in Die Burger van 17 Desember 1999: http://m24arg02.naspers.com/argief/berigte/dieburger/1999/12/17/7/7.html[dooie skakel]
  3. Imdb-webwerf, waar hy gelys word as A.P. du Plessis en as Andreas du Plessis: http://www.imdb.com/name/nm5385722/ en http://www.imdb.com/name/nm1374964/

Bronne[wysig | wysig bron]

Tydskrifte en koerante[wysig | wysig bron]

  • Nieman, Nols. "Volkstater roer sy pen". Die Volksblad (Maandag 16 November 1998 Bl. 6). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Junie 2015. Besoek op 7 Oktober 2016.

Internet[wysig | wysig bron]