Avro Shackleton

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Avro Shackleton
'n Shackleton MR3 in 1955
Tipe Maritieme patrollievliegtuig
Vervaardiger Avro
Nooiensvlug 9 Maart 1949
Vrygestel April 1951
Onttrek 1990
Status Onttrek
Hoofgebruiker Britse en Suid-Afrikaanse Lugmagte
Vervaardig 1951-1958
Aantal gebou 185
Ontwikkel van Avro Lincoln

Die Avro Shackleton was 'n Britse langafstand-maritieme patrollievliegtuig vir gebruik deur die Britse Lugmag (RAF) en die Suid-Afrikaanse Lugmag (SALM). Dit is ontwikkel deur Avro uit die Avro Lincoln bomwerper, self 'n ontwikkeling van die beroemde Avro Lancaster bomwerper. Die tipe se nooiensvlug was in 1949 en is vernoem na die Suidpool-ontdekkingsreisiger Sir Ernest Shackleton.

Aanvanklik (1958-1970) is dit slegs gebruik vir opsporing en bestryding van duikbote, maar in die tydperk 1957 tot 1984 ook as maritieme patrollievliegtuig in die lugmag van Suid-Afrika.

Tegniese besonderhede[wysig | wysig bron]

Besonderhede van die Avro Shackleton M.R.2:
Item Statistiek
Aantal motors 4
Tipe motor Skroef
Vervaardiger Rolls-Royce Griffon 57A V-12
Kraglewering per motor 2 455 perdekrag
Vlerkspan 36,58 m
Lengte 26,59 m
Hoogte 5,1 m
Vlerkoppervlakte 132 m2
Maks. opstygmassa 39 044 kg
Maks. snelheid 500 km/h
Operasionele hoogte 6 405m
Togafstand: 5 440km
Klimvermoë 260 m per minuut
Bewapening Twee 20 mm masjiengewere in neus- en stertskiettorings.

maks. bomvrag van 8 172 kg.

Ongeluk[wysig | wysig bron]

'n Suid-Afrikaanse Lugmag Avro Shackleton-wrak lê in die Saharawoestyn.

Op 8 Augustus 1963 het 'n Shackleton (reg. 1718/K) van die Suid-Afrikaanse Lugmag in die Stettynsberge vas gevlieg en al 13 bemanningslede sterf.[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]