Bitterfelder Weg

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die skrywer Erwin Strittmatter tydens die eerste Bitterfelder Konferensie, 24 April 1959
Tweede Bitterfelder Konferensie

Die Bitterfelder Weg was 'n kultureel-literêre beweging in die Duitse Demokratiese Republiek (DDR) wat daarop gemik was om 'n nuwe programmatiese ontwikkeling van die sosialistiese kultuurbeleid in te lui en die weg na 'n selfstandige "sosialistiese nasionale kultuur" te wys. Hierdie nuwe kultuur sou in die "groeiende estetiese kunsbehoeftes van arbeiders" voorsien.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die beweging se naam is afgelei van 'n skrywerskonferensie wat deur die Oos-Duitse uitgewery Mitteldeutscher Verlag op 24 April 1959 in die VEB Chemiekombinat Bitterfeld, 'n chemiese nywerheidskompleks, gehou is. Die sentrale konferensie-onderwerp was die kwessie van aktiewe toegang tot kuns en kultuur vir arbeiders. Die "heersende skeiding tussen kuns en lewe" en die "kunstenaar se ontvreemding van die volk" sou oorkom en die arbeidersklas meer omvattend deelhê aan die opbou van die sosialisme.

Om hierdie doelwit te verwesenlik, is besluit dat kunstenaars en skrywers in die fabrieke sou werk om die kunsbedrywighede van arbeiders te bevorder. So is daar onder meer "sirkels van skrywende arbeiders" gestig. Die inisiatief, wat merendeels deur die partyleier Walter Ulbricht van stapel gestuur is, is onder die leuse "Gryp na die pen, kameraad, die sosialistiese Duitse nasionale kultuur het jou nodig!" deurgevoer.

Reeds tydens die Vde Partyvergadering van die Sosialistiese Eenheidsparty van Duitsland (SED) in 1958 het Ulbricht 'n nuwe eis gestel: "...in staat en ekonomie speel die DDR se werkersklas al die leidende rol. Nou moet hulle hulself verder omhoog werk na die spitse van die kuns en hulle in besit neem."