Boeing 787 Dreamliner

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Boeing 787 Dreamliner
Boeing 787-8 Dreamliner van All Nippon Airways
Tipe Wyeromp-stralervliegtuig
Vervaardiger Boeing Commercial Airplanes
Ontwerp deur Boeing Commercial Airplanes
Nooiensvlug 15 Desember 2009
Vrygestel 26 Oktober 2011
met All Nippon Airways
Status In gebruik
Hoofgebruikers All Nippon Airways
Japan Airlines
Air India
Qatar Airways
Ethiopian Airlines
Vervaardig 2007-huidig
Aantal gebou 724 (tot Augustus 2018)
Eenheidskoste 787-8: VS$239.8 miljoen (2018)
787-9: VS$281,6 miljoen (2018)
787-10: VS$325,8 miljoen (2018)[1]

Die Boeing 787 Dreamliner is 'n langreik, medium-grootte, wyeromp, tweemotorige stralervliegtuig ontwikkel deur Boeing Commercial Airplanes. Sy variante verskaf sitplek aan 210-330 passasiers. Boeing sê dat dit die maatskappy se brandstofdoeltreffendste vliegtuig en die wêreld se eerste groot vliegtuig is om saamgestelde materiale te gebruik as die primêre materiaal in die konstruksie van 'n vliegtuig. Die 787 is ontwerp om 20% meer brandstofdoeltreffend te wees as die 767 wat dit vervang. Die Dreamliner se onderskeidende kenmerke sluit in elektriese vlugbeheerstelsels, 'n vierpaneel voorruit, geraas-vermindering chevrons op sy enjingondels, en 'n gladder neuskontoer. Dit deel 'n gemeenskaplike tipe gradering met die groter Boeing 777 Twinjet, sodat gekwalifiseerde vlieëniers albei modelle mag bedryf, te danke aan verwante ontwerpfunksies.[2]

Die vliegtuig se aanvanklike benaming was 7E7, voor die naamsverandering in Januarie 2005. Die eerste 787 is op 'n bekendstellingseremonie op 8 Julie 2007 onthul by Boeing se Everett-monteerfabriek. Teen dié stadium was daar reeds 677 op bestelling, meer bestellings van bekendstelling tot uitrol as enige vorige wyeromp vliegtuig. [3] Teen Oktober 2013 het die 787-program 982 bestellings gehad van 58 kliënte, met "International Lease Finance Corporation" (ILFC) die grootste getal op bestelling.

Grootskaalse samewerking tydens die ontwikkeling en produksie van die 787 is behaal met talle verskaffers oor die wêreld heen. Finale montering is by Boeing se Everett-fabriek in Everett, Washington. Montering vind ook plaas by 'n nuwe fabriek in Noord-Charleston, Suid-Carolina. Beide aanlegte sal 787s lewer aan verskeie lugrederykliënte. Daar was oorspronklik beplan om die vliegtuig in Mei 2008 in diens te stel, maar die projek het onder verskeie vertragings gely. Die vliegtuig se eerste vlug was op 15 Desember 2009 en toetsvlugte is voltooi teen middel-2011. Die Federale Lugvaartadministrasie (FAA) en die Europese Lugvaartveiligheidsagentskap (EASA) reik finale sertifisering uit in Augustus 2011 en die eerste model word in September 2011 afgelewer. Kommersiële diens neem 'n aanvang op 26 Oktober 2011.

Die vliegtuig het aanvanklik aan 'n paar in-diens probleme gely, veral brande aan boord wat verband gehou het met die litiumioonbatterye wat gebruik word. Hierdie stelsels is hersien deur beide die FAA en die Japannese vlugagentskap. Op 16 Januarie 2013 het die FAA 'n noodlugwaardigheidsriglyn uitgereik waarin alle handelsvlugte van 787s in die VSA opgeskort is. Die EASA, Japanse Vervoerministerie, Indië se Direkteurgeneraal van Burgerlugvaart (DGCA) asook Chili se Dirección General de Nautica Siviele (DGAC) volg hul voorbeeld en verban ook vlugte van Dreamliners onder hulle jurisdiksie. Ná Boeing toetse voltooi het met 'n hersiene batteryontwerp, het die FAA dit goedgekeur en die vliegverbod opgehef op 26 April 2013. Op 27 April 2013 is alle passasiersdienste hervat, aanvanklik deur Ethiopian Airlines.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "About Boeing Commercial Airplanes: Prices" (in Engels). Boeing. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2020.
  2. Flight Standardization Board Report (25 Augustus 2011). URL besoek op 8 November 2011.
  3. "Boeing Celebrates the Premiere of the 787 Dreamliner" (in Engels). Boeing. 8 Julie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Augustus 2013. Besoek op 21 Januarie 2011.


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.