Boeing Insitu ScanEagle
| Boeing Insitu ScanEagle | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Onbemande lugvaartuig |
| Vervaardiger | Boeing Defense, Space & Security Insitu |
| Nooiensvlug | 20 Junie 2002 |
| Vrygestel | 2005 |
| Hoofgebruikers | Amerikaanse Vloot Amerikaanse Marinierskorps Australiese Leër Kanadese Leër Tunisiese Leër |
Die Boeing Insitu ScanEagle is 'n klein, laekoste, lang-uithouvermoë onbemande vliegtuig (UAV) wat deur Insitu, 'n filiaal van Boeing gebou word. Die ScanEagle is ontwerp deur Insitu gebaseer op die Insitu SeaScan, 'n kommersiële UAV wat bedoel was vir die opsporing van vis.[1] Die ScanEagle word steeds opgegradeer met verbeterde tegnologie en betroubaarheid.
Ontwerp en ontwikkeling[wysig | wysig bron]
ScanEagle is 'n afstammeling van 'n ander Insitu UAV, die Insitu SeaScan, wat ontwerp is as 'n afgeleë sensor vir die versameling van weerdata asook om kommersiële vissers te help om skole tuna op te spoor. ScanEagle het na vore gekom as gevolg van 'n strategiese alliansie tussen Boeing en Insitu. Die gevolglike tegnologie-uitruil was suksesvol en 'n draagbare, onbemande vliegstelsel (UAS) vir outonome dophou van die slagveld het onstaan, wat sedert Augustus 2004 tydens die oorlog in Irak ontplooi is.
ScanEagle dra 'n gestabiliseerde elektro-optiese en/of infrarooikamera op 'n liggewig inertia-gestabiliseerde platform. Dit beskik oor 'n geïntegreerde kommunikasiestelsel met 'n reikafstand van meer as 100 km en het 'n vlieguithouvermoë van meer as 20 uur. Die ScanEagle het 'n 3,1 m vlerkspan,[2]'n lengte van 1,4 m en 'n massa van 20 kg[3] en kan funksioneer tot 150 km/h, met 'n gemiddelde spoed van 90 km/h.[3] Die Blok D vliegtuig beskik oor 'n hoëresolusiekamera, 'n spesiaalontwerpte transponder en 'n nuwe videostelsel. 'n Blok D vliegtuig het 'n uithourekord van 22 uur en 8 minute opgestel by Boeing se toetsbaan in Boardman, Oregon.[4]
Die ScanEagle gebruik nie 'n vliegveld vir sy ontplooiing nie. In plaas daarvan, word dit gelansseer met behulp van 'n pneumatiese lanseerder, gepatenteer deur insitu, bekend as die "SuperWedge" lanseerder. Dit word herwin met behulp van die "skyhook" herwinningstelsel, wat gebruik maak van 'n haak op die vlerkpunte wat 'n tou wat van 'n 9-15 m hoë paal hang, vang. Dit word moontlik gemaak deur hoë-gehalte differensiaal-GPS-eenhede wat op die bopunt van die paal en die UAV gemonteer is. Die tou is verbind aan 'n skokkoord om spanning op die vliegtuig, wat deur die skielike stop veroorsaak word, te verminder.
Elke ScanEagle stelsel kos VS$ 3.2 miljoen (2006).[2] 'n Volledige stelsel bestaan uit vier hommeltuie of UAVs, 'n grondbeheerstasie, 'n afstandbeheerde videoterminaal, die "SuperWedge" lanseerstelsel en "Skyhook" herwinningstelsel.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Background — CF Mini-UAV candidates — Boeing/Insitu ScanEagle". Canadian American Strategic Review. November 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Desember 2011. Besoek op 3 Desember 2011.
The Boeing-Insitu ScanEagle is based on the SeaScan UAV (used by commercial fishers). The ScanEagle layout is the least conventional of CF mini-UAV candidates...
{{cite news}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link) - ↑ 2,0 2,1 "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Julie 2012. Besoek op 15 Desember 2014.
- ↑ 3,0 3,1 "ScanEagle System" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2015. Besoek op 13 November 2014.
- ↑ "Boeing ScanEagle achieves major flight milestones", Aerotech News & Review, 23 November 2006.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
