Bruce Anderson
| Bruce Anderson | |
| Geboorte | 4 September 1905 Southport, Lancashire, Engeland |
|---|---|
| Sterfte | 14 September 1979 (op 74) Johannesburg |
| Beroep(e) | Bariton, operaregisseur, akteur |
| Internet-rolprentdatabasis-profiel | |
Bruce Anderson was 'n bekende bariton, operaregisseur en akteur wat in Engeland gebore is, maar later in Suid-Afrika gewoon en gewerk het.
Anderson is op 4 September 1905 in Southport, Lancashire, Engeland gebore. Hy het onderrig ontvang by St. Paul's School in Londen en danksy 'n beurs musiek gestudeer by die Royal Academy of Music onder Thomas Meux vanaf 1924 tot 1927. Hy het hierna ook verder gestudeer en sy debuut gemaak in Madama Butterfly, by die Teatro Duse in Milaan. Hy het 'n uitgebreide sangloopbaan geniet in beide Italië en Engeland en het vir verskillende operageselskappe en vir uitsaaikorporasies gesing, asook in Noel Coward se Bitter Sweet (New York). In 1936 was hy deel van 'n geselskap wat deur Suid-Afrika getoer het met die stuk White Horse Inn. In 1937 het hy permanent na Suid-Afrika teruggekeer.
Met sy terugkoms het hy by die SAUK aangesluit en homself gevestig as die regisseur van radio-operaproduksies en ook as 'n solo- en operasanger. Hy het ook in 1938 met John Connell en dié se Music Fortnights saamgewerk, maar homself tot die operadeel beperk.
Met die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog het hy by die Eerste Suid-Afrikaanse Brigade aangesluit en is later na die mobiele opname-eenheid verplaas. Met sy deelname daar het hy die eerste Suid-Afrikaner geword wat 'n OBE vir sy dienste as oorlogskorrespondent ontvang het. Ná die oorlog het hy van 1945 tot 1947 in Rome vertoef, waar hy deel van die personeel van die Suid-Afrikaanse ambassade was. In dié tyd het hy sy operaloopbaan in Rome voortgesit.
Anderson het in 1947 weer na Suid-Afrika teruggekeer, waar hy die operasangeres Margaret Roux se pos as sangonderwyser oorgeneem het en in Connell se operas deelgeneem het as sanger en spelleier. In die vyftigerjare was hy aktief as sangonderwyser en as sanger-regisseur van 'n verskeidenheid operas, waaronder Die Fledermaus, Tannhäuser en Aïda (1949), en Faust en Pagliacci (1950) en regisseur van Gianni Schicchi (1958). Hy was ook bedrywig in die stigting van 'n nasionale operageselskap, die National Opera Company, en was een van die lede op die komitee van die National Operal Association, wat in 1955 deur Alexander Rota gestig is.
Naas sy operaloopbaan het hy ook bekendheid verwerf as akteur in verskeie teater opvoerings en het die hoofrol vertolk in die verfilming van Alan Paton se Cry the Beloved Country.
Hy was getroud met die violis Erica Jolley, wat ook in Londen gestudeer het en ná 1937 vir baie jare in die SAUK Orkes gespeel het.
Filmografie[wysig | wysig bron]
- Two Thousand Weeks, 1969 as Rex Stapleton
- Paul Krüger, 1956 as Lord Milner
- By an African Camp Fire (TV-reeks), 1955
- Cry, the Beloved Country, 1951 as Frank Smith, boer en vriend van James Jarvis
Bronnelys[wysig | wysig bron]
- Bruce Anderson in Wêreldspektrum, volume 1. 1983 Ensiklopedie Afrikana: (EDMS) BPK.
- Malan, J.P. (1986). South African Music Encyclopedia. Vol. 1. ISBN 0-86965-586-8. (Uittreksel hier beskikbaar)