Burtonbrood

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Tydens die Eerste Wêreldoorlog het die lewensduurte in Suid-Afrika sterk gestyg. Om die prys van brood so laag as moontlik te hou, het die regering in 1918 die bak van ‘n soort brood van meel bestaande uit ‘n mengsel van koring, gort, rog en mielies goedgekeur. Hierdie Burtonbrood is genoem na Henry Burton, ‘n minister in die kabinette van genl. Louis Botha en genl. Jan Smuts. Dit was baie ongewild by verbruikers en die opposisie in die Parlement het die broodkwessie deeglik uitgebuit in hul kritiek op die regering.

Hierdie brood het besparing ten doel gehad. Die latere Bremerbrood se oogmerk was volksgesondhheid.

Sien ook[wysig | wysig bron]