Canopus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Canopus
Canopus se ligging (in die rooi sirkel).
Canopus se ligging (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Kiel
Bayer-naam Alpha Carinae
Spektraaltipe A9 II[1][2]
Soort Helder reus
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 06h 23m 57.10988s[3]
Deklinasie -52° 41′ 44.3810″[3]
Skynmagnitude (m) -0,74[4]
Absolute magnitude (M) -5,71[5]
B-V-kleurindeks  +0,15[4]
U-B-kleurindeks  +0,10[4]
Besonderhede
Massa (M) 8±0,3[6]
Radius (R) 71±4[6]
Ligsterkte (L) 10 700[6]
Temperatuur (K) 6 998[6]
Rotasiespoed (km/s) 8[5]
Metaalinhoud [Fe/H] -0,07[5]
Ander name
Suhayl, Suhel, CPD−52°1941, FK5 245, HD 45348, HIP 30438, HR 2326, SAO 234480, GC 8302[7]
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde
’n Foto van Canopus.
Canopus, soos uit Tokio, Japan, gesien waar dit baie laag bo die suidelike horison verskyn. Die waarnemingsligging is op breedtegraad 35°38′N.

Canopus (ook bekend as Alpha Carinae of α Car) is die helderste ster in die suidelike sterrebeeld Kiel (Carina). Dit is ook die tweede helderste ster soos van die Aarde gesien, naas Sirius. Canopus se skynbare magnitude is -0,72, en dit het 'n absolute magnitude van -5,53.

Canopus is 'n helder reus van spektraaltipe A9 II, hoewel dit voorheen ook as F0 Ib geklassifiseer is (Ib verwys na 'n "minder helder superreus") op grond van Canopus se groot ligsterkte. Dit is wit wanneer dit met die blote oog waargeneem word. Canopus kom voor in die verre suidelike hemelruim, by deklinasie -52° 42' (2000) en regte klimming 06h24.0m.[8]

Name[wysig | wysig bron]

Die ster se Bayer-naam is "Alpha Carinae". Die tradisionele naam, "Canopus", van die Griekse Κάνωβος, Kanôbos, kan uit twee bronne kom:

  • In die legende van die Trojaanse Oorlog was die Kiel nog deel van die ou sterrebeeld Argo Navis, wat die skip van Jason en die Argonoute verteenwoordig het. Die helderste ster het die naam van die skipper van ’n ander skip uit die Griekse mitologie gekry: Canopus van die skip Menelaus wat probeer het om Helena van Troje terug te bring nadat sy deur Paris weggevoer is.
  • Die Koptiese naam Kahi Nub ("Goue Aarde") verwys na hoe Canopus kon gelyk het naby die horison van die Antieke Egipte: rooi vanweë sy lae posisie.[9]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Gray, R. O.; Garrison, R. F. (1989). "The early F-type stars – Refined classification, confrontation with Stromgren photometry, and the effects of rotation". Astrophysical Journal Supplement Series. 69: 301. Bibcode:1989ApJS...69..301G. doi:10.1086/191315.
  2. Lopez-Cruz, O.; Garrison, R. F. (1993). "A Spectroscopic Study of High Galactic Latitude F Supergiant Stars". Luminous High-Latitude Stars. The International Workshop on Luminous High-Latitude Stars. 45: 59. Bibcode:1993ASPC...45...59L.
  3. 3,0 3,1 van Leeuwen, F. (2007). "Validation of the new Hipparcos reduction". Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357. Vizier catalog entry
  4. 4,0 4,1 4,2 Ducati, J. R. (2002). "Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system". CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237: 0. Bibcode:2002yCat.2237....0D. Vizier catalog entry
  5. 5,0 5,1 5,2 Smiljanic, R.; et al. (April 2006). "CNO in evolved intermediate mass stars". Astronomy and Astrophysics. 449 (2): 655–671. arXiv:astro-ph/0511329. Bibcode:2006A&A...449..655S. doi:10.1051/0004-6361:20054377.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Cruzalèbes, P.; Jorissen, A.; Rabbia, Y.; Sacuto, S.; Chiavassa, A.; Pasquato, E.; Plez, B.; Eriksson, K.; Spang, A.; Chesneau, O. (2013). "Fundamental parameters of 16 late-type stars derived from their angular diameter measured with VLTI/AMBER". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 434 (1): 437–450. arXiv:1306.3288. Bibcode:2013MNRAS.434..437C. doi:10.1093/mnras/stt1037.
  7. "alf Car". Simbad. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Besoek op 9 Maart 2019.
  8. "Databasis inskrywing vir Canopus" (in Engels). SIMBAD, Centre de Données astronomiques de Strasbourg. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 April 2016. Besoek op 5 Februarie 2008.
  9. Allen, Richard Hinckley (1963) [1899]. Star Names: Their Lore and Meaning (Revised uitg.). New York: Dover Publications. pp. 67–72. ISBN 0-486-21079-0.