Driespletige Newel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Driespletige Newel
Die drie "dele" van die newel kan duidelik op dié foto gesien word. (Bron: ESO)
Die drie "dele" van die newel kan duidelik op dié foto gesien word. (Bron: ESO)
Soort newel Emissie-/refleksienewel
Sterrebeeld Boogskutter
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 18h 02m 23s[1]
Deklinasie -23º 01' 48"[1]
Skynmagnitude (m) 6,3
Besonderhede
Afstand (ligjaar) 5 200[2]
Skynbare grootte 28'
Ander name
NGC 6514, Sharpless 30, RCW 147, Gum 76
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Die Driespletige Newel (ook bekend as onder meer Messier 20 en NGC 6514) is ’n H II-gebied in die sterrebeeld Boogskutter. Dit is ’n ongewone kombinasie van ’n oop sterreswerm, ’n emissienewel (die onderste rooi deel), ’n refleksienewel (die boonste blou deel) en ’n donker newel (die oënskynlike gapings in die emissienewel wat aan die struktuur sy driespletige voorkoms gee). Laasgenoemde word ook Barnard 85 genoem.

Eienskappe[wysig | wysig bron]

Die Driespletige Newel is in 1997 deur sterrekundiges ondersoek deur middel van die Hubble-ruimteteleskoop. Filters is gebruik wat emissies van waterstofatome, geïoniseerde swaelatome en dubbelgeïoniseerde suurstofatome isoleer. Die beelde is saamgevoeg vir ’n foto om te wys hoe die newel dalk vir ’n waarnemer sal lyk.

Die nabyskote wys ’n digte wolk van stof en gas wat die geboorteplek van nuwe sterre is. Dié wolk is sowat 8 ligjare van die newel se sentrale ster. ’n Straal van sowat 0,75 ligjare peul uit die kop van die wolk. Die bron van die straal is ’n jong stellêre voorwerp diep binne-in die wolk. Sulke strale is die uitlaatgasse van stervorming. Straling van die newel se sentrale ster laat die straal gloei.

In Januarie 2005 het Nasa se Spitzer-ruimteteleskoop 30 sterre in wording en 120 nuut gevormde sterre ontdek wat nie op foto's met sigbare lig gesien is nie.

Die newel is sowat 5,2 kilo-ligjare van die Aarde af en het ’n magnitude van 6,3.

Galery[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 "SIMBAD Astronomical Database". Resultate vir NGC 6514 (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Junie 2020. Besoek op 16 November 2006.
  2. "Star formation in the Trifid Nebula" (PDF). Astronomy&Astrophysics 489, 157–171 (2008). Besoek op 9 Oktober 2011.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: Sky map 18h 02m 23s, −23° 01′ 48″