Eed

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Aflê van die Eed op die Kaatsbaan.

'n Eed is 'n plegtige verklaring dat mens iets sal doen (of nie sal doen nie). Soms word onderskeid gemaak tussen 'n kerklike eed (soos 'n gelofte) en 'n sekulêre eed. By die sekulêre vorm word daar verder onderskei tussen 'n belofte (dat mens iets sal doen of nalaat) en 'n verklaring (dat mens iets gedoen het of nagelaat het).

'n Eed word gewoonlik afgelê met die woorde: "Ek sweer dat ek..." of "Sweer u dat u...". Tydens 'n beëdigde eed word die twee voorste vingers van die regterhand opgesteek en verklaar: "So help my God". Iemand wat onder eed lieg pleeg meineed, 'n oortreding wat onder die wet strafbaar is.

Al mens 'n belofte of verklaring in plaas van 'n eed aflê, begin mens met: "Ek beloof/verklaar dat ek..." en bekragtig dit dan met "Dit beloof ek" of "Dit verklaar ek". In die geval is dit nie nodig om die twee voorste vingers van die regterhand omhoog te hou nie.

Sien ook[wysig | wysig bron]