Een biljoen jaar n.C.

Een biljoen jaar n.C.
Skrywer	Charles F. Stofberg
Omslagontwerper	Annemieke Liezl Stofberg
Land	Suid-Afrika
Taal	Afrikaans
Genre	Wetenskapsfiksie
Uitgewer	Thompson Boekdrukkery
Uitgegee	November 2012
Medium	Sagteband
Bladsye	206
ISBN	978-986-84271-8-1
Letterkunde-portaal

Een biljoen jaar n.C. (sic) is ’n wetenskapsfiksieverhaal. Die boek is geskryf deur Charles F. Stofberg en in 2012 deur Thompson Boekdrukkery gepubliseer.

In Een biljoen jaar n.C. kyk Charles na die verre toekoms van die mens op aarde. Die huidige geslag word geheel en al deur endemiese virusse uitgewis. Deur evolusie ontwikkel die mens egter 'n miljard jaar later weer. Hoe sal so 'n samelewing daar uitsien? Stofberg laat die menslike geslagte (mans en vroue) in aparte stede woon en het hoegenaamd geen kontak met mekaar nie (slegs vir kunsmatige voortplanting). Hulle reken hulle is die mees moderne en mees gevorderde mense ooit. Die tydperk in die toekoms is gelykstaande aan dié van die Romeinse Ryk, totdat daar geskrifte (in versteende vorm) ontdek word wat die teendeel bewys. Die implisiete vraag word gestel: wat sal die mensdom vandag dink as 'n versteende ruimteskip nou opgegrawe word? Die diere ontwikkel 'n heel ander evolusionêre pad en baie eienaardige spesies kom dan voor.

Titelbeskrywing[wysig | wysig bron]

Die woord biljoen in die titel verwys na 'n miljard jaar na die huidige era. In Engels is ‘n miljard billion, wat kognaat is met die Afrikaanse woord biljoen.

Milieu[wysig | wysig bron]

Azila is die vasteland wat miljoene jare gelede van Afrika af weggedryf het. Dis dele van Mosambiek – 'n baie onderontwikkelde gebied waar die storie ook begin. Beith is die stad waar die mans in afsondering woon. Drawe is die stad waar die vroue woon en in die noorde van Azila woon die Afwykendes, 'n hetroseksuele samelewing.

Storielyn[wysig | wysig bron]

Inleiding[wysig | wysig bron]

Die mensdom is op aarde uitgewis. In 'n laaste desperate poging om die mensdom te red word die ruimteskip Upsila met 'n aantal mense aan boord na die naaste leefbare planeet gestuur om so die mensdom se voorbestaan te verseker. In hierdie doodse tye gee Tabi skool in Mosambiek. Sy maak van gelamelleerde muurkaarte gebruik om die kinders te leer. Dit reën dae aanmekaar en 'n woeste grondstorting begrawe die hele skool. Hier vind ons dan, 'n miljard jaar later, vir Roe – die slaaf aan’t huis van die boosaard en samesweerder, Usta. Laasgenoemde beplan 'n staatsgreep, maar daarvoor het hy geld nodig. Hy stuur die geoloog, Ab, op 'n ekspedisie om goud te gaan soek nadat hy gerugte van 'n ontdekking ontvang het, maar Ab kry geen goud nie. Hy ontdek egter die versteende muurkaarte van Tabi se klaskamer.

Ontvouing[wysig | wysig bron]

Dis Roe se taak om die skrif te ontsyfer, want hy het 'n kennis van al die ou tale van Azila. Hy hoor egter die gesprek waar Usta beplan om die keiser in 'n staatsgreep omver te werp. Hy maak 'n medeslaaf in 'n geveg dood en moet vlug. Hy ontvlug die stad van die mans en gaan na die plek Ist waar die versteende geskrifte gevind is. Hy vind egter meer as net dit en ontmoet 'n vrou, Este, vir die eerste keer. Hy het nog nooit 'n vrou gesien nie en op 'n byna komiese manier ontdek hulle mekaar. Hulle raak ook dadelik verlief, want hulle kan nie teen die natuurlike prikkels skop nie en wonder of hulle nou Afwykendes geword het, dit is mense van die teenoorgestelde geslag wat in 'n verhouding woon. Dan moet hulle weer vlug en besluit om na Roe se broer, Lan te gaan.

Intrige[wysig | wysig bron]

Lan het ook nog nooit 'n vrou gesien nie en toe Este van haar vermomming ontslae raak, kan hy nie glo wat hy sien nie. Este help Roe intussen om die versteende skrif te ontleed. Hy kan nie glo 'n taal kan net 26 letters bevat nie. Dit moet dus baie gevorderd wees. Hy ontdek dat hulle beskawing nog maar primitief is, want voor hulle was daar mense wat reeds op die maan geloop het. Dié ontdekking is so groot dat dit na 'n fantasie lyk. Ook lees hulle dat mense toe ook in gewone man-vrou-verhoudings geleef het en dat daar niks fout met hulle is nie. Hulle stuur Lan om te gaan uitvind wat in Beith aangaan – daar is gerugte van 'n slaweopstand. Toe hy nie terugkeer nie, besluit Roe en Este om self na die stad te gaan met die doel om die keiser van die staatsgreep te waarsku, want hulle kan nie toelaat dat Usta keiser word nie en ook om hom te vertel wat hulle ontdek het. Roe hoop so om weer vry te word.

Samevloeiing[wysig | wysig bron]

Roe wil die keiser sien en gee sy brief aan Deber om vir die keiser te gee, maar dié verraai hom aan Usta. Roe slaag egter daarin om die keiser te ontmoet, maar dis reeds te laat. Die stad is besig om te val. Die keiser glo ook nie sy fantasie-verhaal nie. Roe en Este moet voor hul lewens vlug, want Beith is nou in die wreedaard, Usta, se hande. Op pad na die noorde van die vasteland waar die Afwykendes bly, land die oeroue ruimtetuig, Upsila, voor hulle. 'n Man en vrou kom hand-aan-hand uitgestap.

Hoofkarakters[wysig | wysig bron]

Roe[wysig | wysig bron]

Roe het deur skuld as 'n slaaf in die huishouding van die boosaard, Usta, opgeeindig. Roe is 'n taalkundige en het baie kennis van die oertale van Azila. Dis waarom Usta hom nader om uit te vind wat op die klippe geskryf staan. Roe het nog nie ’n ‘pater’ nie en is enkellopend.

Este[wysig | wysig bron]

Este, beeldskoon, kom van die stad van vroue, Drawe. Sy is uit in die veld en by 'n watergat sien sy vir die eerste keer 'n man (Roe). Sy is baie skrander en help Roe om die oer-Engels te ontsyfer. Die natuurlike seksuele gewaarwordinge in haar is iets wat sy nog nooit ervaar het nie.