Eenheidsvektor

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

In meetkunde is 'n eenheidsvektor 'n vektor met 'n lengte van een. Eenheidsvektore word gereeld deur 'n kleinletter met 'n kappie bo-op geskryf, soos . Strenggesproke bestaan eenheidsvektore slegs in genormeerde vektorruimtes (dit is vekktorruimtes waar die konsep van lengte bestaan).