Efavirens

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie.
Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word.

Efavirens (afgekort as EFV, handelsname Sustiva, Stocrin en andere) behoort tot die klas teenretrovirale middels bekend as nie-nukleosied trutranskriptase remmers (NNRTIs), wat die ensiem trutranskriptase blokkeer, 'n ensiem wat onmisbaar is vir virusvoortplanting.

Efavirens se skelet
Efavirens in 3D

Gebruike[wysig | wysig bron]

Efavirens word gebruik as deel van hoogs-aktiewe antiretrovirale terapie (HAART) vir die behandeling van MIV tipe 1.

Volwassenes neem een 600 mg tablet daagliks, verkieslik met slaaptyd, om sodoende die newe-effekte op die senuweestelsel te omseil.

Vir MIV-infeksie wat nog nie voorheen behandel is nie, beveel die United States Department of Health and Human Services Panel on Antiretroviral Guidelines die gebruik van efavirens in kombinasie met lamivudien/sidovudien (Combivir) of Efavirens/emtrisitabien/tenofovir (Atripla) aan as die verkose NNRTI-gebaseerde behandelingskedule vir volwassenes, adolessente en kinders wat meer as 13 kg weeg en/of ouer as drie jaar is.

Efavirens word gebruik in kombinasie met ander teenretrovirale middels as deel van 'n uitgebreide ná-blootstelling-voorkomingsplan om die risiko van MIV-besmetting te verlaag by persone wat aan 'n beduidende risiko vir MIV-besmetting blootgestel was (bv. naaldprikke en onbeskermde seks).

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.