Elektriese drywing

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die elektriese drywing (P) van 'n elektriese apparaat is 'n grootheid vir die hoeveelheid energie wat die apparaat binne 'n bepaalde tydseenheid gebruik. Die mees gebruikte eenheid vir elektriese drywing is die watt (W).

Die elektriese drywing word deurgaans bereken deur middel van die volgende formule:

waar:

Wisselstroom[wysig | wysig bron]

By wisselstroom word twee drywingsgroothede hanteer: Die skynbare drywing met eenheid voltampère (VA) en die werklike drywing met eenheid watt (W). Die verskil tussen die groothede bestaan deurdat sommige elektriese toestelle nie gedurende 'n volledige wisselstroomfase stroom gebruik nie. Hierdie verskynsel kom deurgaans voor by geskakelde voere. 'n Geskakelde voer sonder korreksie gebruik slegs energie as die wisselstroomamplitude maksimaal is.

Die elektriese infrastruktuur word bereken op die skynbare drywing, terwyl die daadwerklike energieopname laer is. Omdat dit 'n lae effektiewe gebruik van die elektriese infrastruktuur is word korreksie-elektronika in elektriese toestelle gebruik. Hierdie elektronika verleng die fasedeel waarin drywing opgeneem word. Min toestelle is egter in staat om drywing op te neem as die wisselstroomamplitude klein is, sodat die verskil tussen beide groothede in die praktyk van belang is.