Elsieskraalrivier

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Elsieskraalrivier
Oorsprong Tygerberg, Kaapstad, Wes-Kaap (Suid-Afrika)
Stroomgebied Wes-Kaap (Suid-Afrika)
Lengte 6,9 km (4 myl)

Die Elsieskraalrivier, 'n klein rivier in die noordelike voorstede van Kaapstad, is nou verbonde aan die ontwikkeling van die vroeëre Kaap.

Bron[wysig | wysig bron]

Die rivier ontspring by drie fonteine op die plaas Maastricht (aan die M13-pad tussen Durbanville en Bothasig), op die noordoostelike helling van die Tygerberg. Hoofsaaklik is egter die Kaapse winterreëns die bron van die rivier.

Roete[wysig | wysig bron]

Van die plaas Maastricht loop die rivier deur die wingerdplase Bloemendal en Altydgedacht na die woonbuurte De Bron, Kenridge en Doordekraal. Daarna is die roete wes van die Tygerberg-winkelsentrum en oos van die Universiteit van Stellenbosch se sakeskool, deur die Danie Uys Park en die Jack Muller Arboretum en oos verby Hoërskool D.F. Malan. Dit kruis Voortrekkerweg in Bellville by die aansluiting met Durbanweg. Daarna oor die spoorlyn draai die spruit suidwes, verby Tygerberg Hospitaal, deur die woonbuurte Parow Vallei, Elsiesrivier en Ruyterwacht. Verder langs die spoorlyn noord van Thornton, oor die terrein van die Conradie Hospitaal en deur die Pinelands gholfbaan. Net na die kruising met die N2-nasionale pad sluit die stroom aan by die Swartrivier om by Paardeneiland in Tafelbaai uit te mond.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die rivier het sy naam waarskynlik te danke aan die veepos Elsieskraal wat die VOC omstreeks 1700 by die huidige Willowbridge gehad het. Dit was ook die terrein van die vroeëre gevangenis van Bellville en ook ongeveer die plek waar in die tyd van goew. George Macartney tydens die eerste Britse bewind neerslae van bruinkool gemyn is. Tydens die Bataafse bewind het kommissaris Jacob Abraham de Mist 'n tyd lank op Maastricht gewoon. Ook het lord Charles Somerset daar gaan jag. Weens die wintervloede het die rivier in die verlede ernstige verspoelings veroorsaak. Daarom is daar in die 1930's verskeie damme in die bolope gebou en is dele van die loop gekanaliseer.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Burman, Jose: Safe to the sea. Kaapstad: Human & Rousseau, 1962.

Koördinate: 33°57′1″S 18°30′7″O / 33.95028°S 18.50194°O / -33.95028; 18.50194