Europese verwysingskader

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Europese Verwysingskader vir Tale: leer, onderwys en evaluasie is 'n riglyn wat gebruik word om die vaardigheid van taalleerders van vreemde tale in Europa te beskryf. Dit is deur die Raad van Europa saamgestel as die hoofdeel van hul projek "Die leer van 'n taal vir Europese burgerskap" tussen 1989 en 1996, met die doel om 'n metode te verskaf waarvolgens alle tale in Europa geleer en geëvalueer kan word. Die ses verwysingsvlakke (sien onder) is vinnig besig om wye aanvaarding te kry as die Europese standaard vir die meting van 'n individu se taalvaardigheid.

Vlakke[wysig | wysig bron]

A Basisgebruiker
A1 Deurbraak
'n Deurbraakgebruiker kan vertroude daaglikse uitdrukkings en basissinne gebruik en begryp wat gerig is op die bevrediging van konkrete behoeftes. Hy kan homself aan ander voorstel en kan vrae stel en beantwoord oor persoonlike gegewens, soos waar hy woon, mense wat hy ken en dinge wat hy besit. Hy kan op 'n eenvoudige wyse reageer, mits die ander persoon stadig en duidelik praat en bereid is om hom te help.
A2 Tussenstap
'n Tussenstapgebruiker kan sinne en uitdrukkings wat dikwels voorkom begryp wat verband het met sake van direkte belang (byvoorbeeld persoonlike gegewens, familie, inkopies, plaaslike geografie, werk). Hy kan kommunikeer in eenvoudige en alledaagse take wat 'n eenvoudige en direkte uitwisseling oor vertroude en alledaagse kwessies vereis. Hy kan in eenvoudige bewoording aspekte van sy eie agtergrond, die onmiddellike omgewing en kwessies op die gebied van verskeie behoeftes beskryf.
B Afhanklike gebruiker
B1 Drempel
'n Drempelgebruiker kan die belangrikste punte begryp in duidelike standaardtekste oor vertroude sake wat dikwels voorkom op sy werk, op skool en in sy vrye tyd. Hy kan meeste situasies hanteer wat kan voorkom tydens 'n reis in gebiede waar die betreffende taal gespreek word. Hy kan 'n eenvoudig lopende teks produseer oor onderwerpe wat van persoonlike belang is. Hy kan 'n beskrywing gee van ervarings en gebeurtenisse, drome, verwagtings en ambisies en kan kort redes en verklarings gee vir menings en planne.
B2 Uitsig
'n Uitsiggebruiker kan die hoofgedagte van 'n ingewikkelde teks begryp, oor beide konkrete en abstrakte onderwerpe, met inbegrip van tegniese besprekings in sy eie vakgebied. Hy kan só vloeiend en spontaan reageer dat 'n normale uitwisseling met moedertaalsprekers moontlik is, sonder dat dit vir inspanning vir een van die partye sorg. Hy kan duidelike, gedetailleerde tekste produseer oor 'n wye reeks onderwerpe; hy kan 'n standpunt oor 'n aktuele kwessie uiteensit en op die voor- en nadele van verskeie opsies ingaan.
C Vaardige gebruiker
C1 Effektiewe operasionele vaardigheid
'n Gebruiker met 'n effektiewe operasionele vaardigheid kan 'n uitgebreide reeks veeleisende, lang tekste begryp en die onderliggende betekenis daarvan herken. Hy kan homself vloeiend en spontaan uitdruk sonder om opmerkbaar na uitdrukkings te soek. Hy kan op 'n soepel en effektiewe wyse met die taal omgaan ten behoewe van sosiale, akademiese en beroepsdoeleindes. Hy kan 'n duidelike, goed gestruktureerde en gedetailleerde teks oor ingewikkelde onderwerpe produseer en daarin gebruik maak van organisatoriese strukture en verbindingswoorde.
C2 Beheersing
'n Gebruiker wat 'n taal volkome beheers kan ongeveer alles wat hy hoor of lees met gemak begryp. Hy kan informasie wat van verskillende gesproke en gesproke bronne afkomstig is, saamvat, argumente heropbou en hiervan 'n samehangende verslag lewer. Hy kan homself spontaan, vloeiend en presies uitdruk en kan ook die ligte nuanses in betekenis, selfs in ingewikkelde situasies, onderskei.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]