Fort Hare

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Fort Hare is een van 'n reeks forte wat tydens die Kaapse grensoorloë teen die middel van die 19de eeu in die Oostelike Provinsie van die Kaapkolonie opgerig is om die Xhosa-invalle oor die Groot-Visrivier (die oosgrens) te stuit.

In 1847 na afloop van die Oorlog van die Byl (die Sewende Grensoorlog) is Fort Hare, Fort Glamorgan en Fort Grey opgerig. Op 23 km oos van Fort Beaufort en op die oostelike oewer van die Tjumirivier (Tyhumerivier) in die Amatolaberge het die Britte Fort Hare, hul grootste fort in die Oos-Kaap, gebou. Dit is vernoem na lt.kol. John Hare, waarnemende luitenant-goewerneur van die Oostelike Provinsie in 1838 en in Julie en Augustus 1846 bevelvoerder van die 27ste Regiment se aksies teen die Xhosa.

Tot 1882 was die fort die eiendom van die Departement van Oorlog. Daarna is op een deel van die grond die dorpie Alice, Oos-Kaap aangelê en die ander deel is aan die Lovedale Instituut (waaruit in 1916 Universiteit van Fort Hare ontstaan het) afgestaan.

Slegs die toring van die fort het oorgebly, maar oorblysels van die mure is nog te sien.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Fort Beaufort Museum
  • Oberholster, J.J.: Die historiese monumente van Suid-Afrika. Kaapstad: Kultuurstigting Rembrandt van Rijn vir die Raad vir Nasionale Gedenkwaardidghede, 1972. ISBN 0-620-00191-7
  • Stockenstrom, Eric: Historiese atlas van Suid-Afrika. Stellenbosch: Pro-Ecclesia, 1928.

Sien ook[wysig | wysig bron]