Fort Sumter

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Gravering van die fort voor die aanval
Model van Fort Sumter soos dit in 1861 voor die aanval gelyk het
Oorlogsvlag van Fort Sumter

Fort Sumter is die plek waar die Amerikaanse Burgeroorlog begin het op 12 April 1861. Fort Sumter was op daardie stadium 'n halfvoltooide fort op 'n eiland in die hawe van Charleston, Suid-Carolina. Daar was 'n garisoen van 80 manskappe gestasioneer onder die bevel van majoor Robert Anderson. So gou as wat die Konfederale regering gevorm was, het hulle op die oorgawe van al die suidelike forte aangedring. Die forte was onder beheer van Uniesoldate. Majoor Anderson en sy manskappe was dus in 'n staat van beleg met 'n tekort aan voorrade. President Abraham Lincoln was vasberade om verligting aan Anderson te bring en stel die regering van Suid-Carolina in kennis van sy voorneme.

Die Konfederale regering gee opdrag aan generaal P.G.T. Beauregard om die fort in te neem. Op 11 April dring Beauregard aan op Anderson se oorgawe, wat hy weier. Om 4:30 op 12 April word die eerste skoot van die Burgeroorlog geskiet. Konfederale kanonne begin daarna om die fort te bestook en hou vir 36-uur aan. Hulle skiet die fort aan flarde en Anderson gee oor en masjeer uit die fort op 14 April. Daar was geen ongevalle aan enige kant nie. Lincoln roep sy bevelvoerders bymekaar en gee opdrag dat die Federale eiendom teruggekry moet word, sodoende het die oorlog begin. Net daarna het Virginië, Noord-Carolina, Tennessee en Arkansas hulle aan die kant van die Konfederasie geskaar.

Bron[wysig | wysig bron]

  • Collier's Encyclopedia, Crowell-Collier Educational Corporation, Volume 10, Bladsy 209.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: 32°45′9″N 79°52′28″W / 32.75250°N 79.87444°W / 32.75250; -79.87444