Turkse betogings van 2013

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Gezi Park protes)
Betogers in Junie 2013 op Taksim-plein.
Die polisie spuit die betogers met traangas in Istiklal Caddesi aan Taksim-plein.

Die Turkse betogings van 2013 is ’n landwye, steeds voortdurende reeks betogings wat op 28 Mei in Istanboel, Turkye, begin het teen die sloping en ontwikkeling van Taksim Gezi-park, ’n klein park aan Taksim-plein wat beskou word as ’n klein groen eiland in die betonoerwoud. Die betoging het wêreldwyd opslae gemaak toe foto's van polisiegeweld op veral sosiale media begin verskyn het.

Die opstand het sedertdien uitgebrei na tientalle ander Turkse stede en gaan nie net meer oor die sloping van Taksim Gezi-park nie, maar ook oor die hardvogtige houding van die eerste minister van die afgelope 10 jaar, Recep Tayyip Erdoğan, die reg om te vergader, vryheid van uitdrukking en die inbreuk wat die regering maak op Turkye se sekularisme.

Agtergrond[wysig | wysig bron]

Die Turkse eerste minister, Recep Tayyip Erdoğan.

Die Regs- en Ontwikkelingsparty onder eerste minister Recep Tayyip Erdoğan regeer sedert 2002 nadat hulle die verkiesing met ’n groot meerderheid gewen het. Hulle is in 2007 en 2011 herkies, weer met ’n groot meerderheid. Onder Erdoğan se bewind het Turkye herstel van die finansiële krisis en resessie van 2001. Veral sedert 2011 het dit ook die land, wat sedert sy stigting in 1923 sekulêr is, in ’n Islamitiese rigting laat beweeg. Beperkings op menseregte, die vryheid van spraak en van die pers, internetgebruik[1] televisie-inhoud,[2] en die reg om te vergader, het terselfdertyd toegeneem.[3]

2011-betogings teen internetsensuur.

In 2012 is Islamitiese elemente ook in die onderwysstelsel ingebring,[4] die verbruik en verkoop van alkohol op universiteitskampusse is verbied[5][6] en in 2013 het die parlement ’n wet goedgekeur wat alkoholgebruik in die algemeen beperk.[7] Hulle het dit feitlik onmoontlik gemaak om ’n aborsie te kry,[8] die uitbreiding van gayregte teengestaan[9] en gevangenisstraf is aan mense opgelê vir godslastering.[10][11]

Hoewel bouwerk in Turkye die hoogte ingeskiet en bygedra het tot ’n opswaai in die ekonomie, is die plaaslike bevolkings selde daaroor geraadpleeg en teenstanders van bouprojekte is gereeld herinner aan hoe gewild die regerende party in die verkiesings was.[12] Kommer oor korrupsie het ook toegeneem.[13]

Omgewingskwessies, veral sedert die besluit van die regering in 2010 om nog kernkragsentrales en ’n derde brug oor die Bosporus te bou, het gelei tot betogings in Istanboel en Ankara.[14] In die Swartseegebied was daar ook tientalle betogings teen stortingsterreine, kernkragsentrales, snelweë, fabrieke en damme.

Die regering se standpunt oor die burgeroorlog in Sirië was vir baie Turke ook rede tot kommer.[15] In 2011 is 34 burgers gedood toe Turkse vegvliegtuie bomme op Turkse grondgebied naby die grens met Irak gegooi het; vir baie was dit sprekend van die regering se houding jeens Koerdiese en buitelandse beleidskwessies. Erdoğan het geweier om verskoning te vra oor die voorval ondanks groot druk,[16] en dit het gelei tot die Koerdiese opstande van 2011–'12 in Turkye.[17]

Gezi-park[wysig | wysig bron]

Die Taksim- Militêre Kasernes wat in 1806 gebou en in 1940 gesloop is om plek te maak vir Taksim Gezi-park.

Die aanvanklike oorsaak van die 2013-betogings was die plan om Taksim Gezi-park, een van die min oorblywende groen ruimtes in Istanboel, te sloop vir die herbou van die Taksim- Militêre Kasernes uit die Ottomaanse era wat in 1940 gesloop is.[18] In Januarie 2013 het ’n kultuurbewaringsraad wat onafhanklik van die regering is, die projek afgekeur synde nie in openbare belang nie. ’n Hoër raad het egter dié besluit op 1 Mei omgekeer, volgens aktiviste onder invloed van die regering.[19]

Die grondverdieping van die kasernes sal waarskynlik ’n winkelkompleks huisves en die boonste verdiepings luuksewoonstelle, hoewel die moontlikheid van ’n museum pleks van ’n winkelkompleks genoem is in reaksie op die betogings.[20][21][22][23][24] Die hoofkontrakteur van die projek, die Kalyon-groep, is in 2013 deur die BBC beskryf as ’n "maatskappy wat noue bande met die regerende Regs- en Ontwikkelingsparty het".[25]

Teenstand het in Desember 2012 begin met ’n petisie en opstande het in April 2013 begin.[26] Op 27 Mei het ’n groep van sowat 50 omgewingsbewustes die park beset. ’n Polisie-aanval op 29 Mei het gelei tot groter opstande.[27] Hoewel Turkye ’n geskiedenis van polisiegeweld het, het die aanval op ’n vreedsame byeenkoms van omgewingsbewustes gelei tot ’n landwye woede en die grootste betoging in dekades in Turkye.[28][29][30][31]

Terwyl die betogings versprei het na tientalle ander stede soos Anakara,[32] Izmir, Bursa, Edirne, Antalya en Antakya, is verskeie mense dood en talle beseer in die aanvalle deur die polisie waarin onder meer traangas en waterkanonne gebruik is.[33] Ook in ander dele van die wêreld met groot Turkse bevolkings is protesoptogte gehou.

Tydens die betogings het die eerste minister verskeie toesprake gehou wat die betogers as vyandiggesind beskou het, en op 3 Junie het hy op ’n beplande drie dae lange besoek aan Noord-Afrika vertrek – ’n stap wat opposisiepartye as onverantwoordelik beskryf het. Op 4 Junie het die onderpremier, Bülent Arınç, verskoning gevra vir die "buitensporige geweld" wat deur die polisie gebruik is aan die begin van die betogings, maar gesê hy sal nie verskoning vra vir die geweld later in die betogings nie.[34][35] Op 6 Junie het Erdoğan gesê die planne vir die nuwe kompleks gaan voort ondanks die betogings.[36]

Kamp in Gezi-park[wysig | wysig bron]

Van die vermaak in die park was ’n draaiende Soefi met ’n gasmasker.
Betogers in Istiklal Caddesi by Taksim-plein.
’n Plakkaat in Koerdies wat lees: "Geregtigheid vir Hrant Dink".
’n Veeartskliniek in die park.

Nadat die polisie ophou probeer het om die betogers uit Gezi-park te verwyder, het die getalle geweldig toegeneem en is talle tente opgeslaan, in so ’n mate dat ’n kaart van die park by die ingang aangebring is om aan te dui waar sleutelpunte soos klinieke en koskombuise is.[37] Die betoging het ’n soort feesgevoel ontwikkel, met selfs families met kinders wat kom deelneem het.[38] Betogers het ekstra kos gebring, ’n biblioteek is opgerig met duisende boeke wat geskenk is,[39][40][41] konserte is gehou[42] ’n rolprentskerm is opgestel, asook ’n verhoog met luidsprekers en ’n kragopwekker.[37] ’n Simboliese straat is genoem na Hrant Dink, ’n joernalis wat in 2007 vermoor is; die straat verbind Vredesplein met ’n speelterrein vir kinders.[43] Teatermaskers teen die traangas en Guy Fawkes-maskers word verkoop en jogaklasse gehou. Saans groei die getalle aan wanneer mense van die werk af by die betogers aansluit.[44]

Eise[wysig | wysig bron]

Op 4 Junie het ’n solidariteitsgroep wat met die Beset Gezi-beweging verbind word, ’n lys eise uitgereik:[45]

  • Die bewaring van Gezi-park;
  • ’n Einde aan polisiegeweld, die reg om te vergader en die vervolging van diegene wat verantwoordelik was vir die geweld teen die betogers;
  • ’n Einde aan die verkoop van "openbare ruimtes, strande, woude, waterstrome, parke en stedelike simbole aan private maatskappye, eiendomsbesitters en beleggers";
  • Die reg van mense om hul "behoeftes en klagtes uit te druk sonder vrees, inhegtenisnemings en marteling."
  • Dat die media, "wat die professionele plig het om die openbare belang te beskerm en korrekte inligting te versprei, optree op ’n etiese en professionele manier".[46]

Onderpremier Arınç het ’n vergadering met die groep gehou, maar later hulle eise verwerp.[47]

Die regering se reaksie[wysig | wysig bron]

Op 29 Mei, ná die aanvanklike betogings, het Erdoğan weer eens sy steun aan die bou van die derde brug oor die Bosporus bevestig en gesê: "Wat julle ook al doen, ons het klaar besluit en ons sal dit deurvoer."[48] Op 31 Mei het die burgemeester van Istanboel, Kadir Topbaş, gesê die omgewingsveldtog "is geplooi deur politieke agendas".[49][50]

Op 1 Junie het Erdoğan in ’n TV-toespraak die betogers veroordeel en gesê "vir elke 20 mense wat hulle bymekaarmaak, sal ek 200 000 mense bymekaarmaak. Vir elke 100 000 wat hulle bymekaarmaak, sal ek ’n miljoen van my party bymekaarmaak."[51] Op 2 Junie het hy die betogers beskryf as "plunderaars" en "leeglêers".[52]

Op 1 Junie het onderpremier Arınç die gebruik van traangas teen die betogers veroordeel en gesê: "Dit sou beter gewees het om die mense wat sê hulle wil nie ’n winkelkompleks hê nie, te probeer oortuig, in plaas daarvan om hulle met traangas te spuit."[53]

Op 2 Junie is berig dat pres. Abdullah Gül ander senior leiers gekontak het en gesê het om "matigheid" te gebruik. Daarna het die minister van binnelandse sake, Muammer Güler, die polisie gelas om aan Taksim te onttrek en betogers toe te laat om die plein weer te beset.[54] Op 3 Junie het Gül die reg om te betoog verdedig en gesê: "Demokrasie beteken nie net verkiesings nie."[55]

Op 8 Junie het burgemeester Topbaş aan verslaggewers gesê: "Ons oorweeg dit beslis nie om ’n winkelsentrum of ’n hotel of woonstelle daar te bou nie. Dit kan ’n stadsmuseum of uitstallingsentrum wees.[56]

Turkse media[wysig | wysig bron]

Die betogings het veral aan die begin (tot 2 Junie) min dekking gekry in die Turkse media.[57] Volgens die BBC steun sommige media die regerende party of is hulle na aan die eerste minister, terwyl ander nie die regering wil kwaad maak nie omdat van die eienaars se sakebelange soms van regeringshulp afhang.[57]

Weens die min dekking in die Turkse media is die sosiale media soos Twitter gebruik om oor die voorvalle te berig.[58][59][60] In die 12 uur ná 16:00 op 31 Mei was daar meer as twee miljoen twiets.[61] Erdogan het in ’n toespraak gesê: "Daar is nou ’n bedreiging wat Twitter genoem word. Die grootste leuens kan daar gevind word. Vir my hou die sosiale media die grootste bedreiging vir die gemeenskap in."[62]

Sestien mense is in Izmir in hegtenis geneem vir hul twiets.[63] Daar was berigte dat die 3G-seine in sommige gebiede afgeskakel is. In reaksie het sommige winkels en kantore sekuriteit van hul Wifi-netwerke verwyder.[61][64] Die gerugte het ook gelei tot ’n groter gebruik van virtuele private netwerke deur Turkse mobiele-internetgebruikers.[65]

Impak[wysig | wysig bron]

Kritiek[wysig | wysig bron]

Volgens die politieke ontleder Koray Çalışkan van Istanboel se Boğaziçi-universiteit is die betogings ’n keerpunt vir die regerende party. "Erdoğan is ’n baie selfversekerde en outoritêre leier en hy luister nie meer na enigiemand nie. Hy moet egter verstaan dat Turkye nie ’n koninkryk is en dat hy nie Istanboel op sy eie uit Ankara kan regeer nie."[32]

Belangrike stemme het ook uit konserwatiewe en Islamitiese kringe teen die regering opgeklink. İhsan Eliaçık beweer Erdoğan is ’n diktator[66] en Fatma Bostan Ünsal, een van die medestigters van die regerende party, het haar steun aan betogings toegesê.[67] Mustafa Akyol, ’n liberale Islamitiese joernalis, het gesê die gebeure is ’n reaksie van die volk wat opbou teen Erdoğan.[68]

Faruk Birtek, ’n sosiologieprofessor aan die Boğaziçi-universiteit, het die optrede van die polisie veroordeel en dit vergelyk met dié van die SS van Nazi-Duitsland.[69] Daron Acemoglu, ’n ekonomieprofessor, het in die New York Times geskryf as die stembus nie die regte keuses oplewer nie, "vind demokrasie plaas deur middel van direkte aksie."[70]

Toerisme[wysig | wysig bron]

In 2011 het meer as 51,5 miljoen buitelandse toeriste Turkye besoek,[71] wat dit die sesde gewildste toerismebestemming ter wêreld gemaak het. Toerisme is een van die belangrikste bronne van inkomste vir die land en daar is kommer dat die betogings ’n groot negatiewe invloed daarop sal hê.[72][73][74] Op 4 Junie het hotel- en toerisme-ondersoekers van Istanboel gesê "meer as 40 persent van hotelbesprekings" in die stad is gekanselleer.[75]

Mark Almond, ’n professor in internasionale verhoudings van Ankara, het op Russia Today gesê: "Dit is ’n stad met ’n groot getal buitelandse toeriste – baie van hulle is geraak, baie moes mediese sorg kry. Dit is ’n ramp met groot ekonomiese implikasies."[76]

Op 1 Junie het die regering van die Verenigde Koninkryk ’n waarskuwing uitgereik waarin gesê is reise na Turkye moet tot noodsaaklike besoeke beperk word.[77] Soortgelyke waarskuwings is uitgereik deur Kanada[78] en Nieu-Seeland,[79] en volgens ’n woordvoerder het die Amerikaanse departement van buitelandse ook ’n waarskuwing oorweeg.[80] Ook Duitsland het Duitse reisigers in Turkye gewaarsku om nie gebiede te besoek wat deur die betogings geraak word nie.[81]

Olimpiese Spele 2020[wysig | wysig bron]

Istanboel se burgemeester, Kadir Topbaş, het sy kommer in ’n onderhoud uitgespreek dat die geweld Istanboel se bod vir die Olimpiese Somerspele in 2020 sal benadeel. Hy het gesê die feit dat die hele wêreld dit sien, maak hom hartseer. "Hoe sal ons dit verduidelik? Watter aansprake sal ons hê om die 2020- Olimpiese Spele aan te bied?"[82]

Ekonomie[wysig | wysig bron]

Op 3 Junie het die Istanboelse Effektebeurs op een dag ’n verlies van 10,5% ondervind – die grootste dagverlies in ’n dekade."[83][84]

Erdoğan het op 6 Junie gesê die ontwikkeling van Gezi-park sal voortgaan ondanks die betogings.[36] Kort daarna het die Turkse aandelemarkte 5% gedaal.[85]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ "Charges Against Journalists Dim the Democratic Glow in Turkey". New York Times (in Engels). 4 Januarie 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2019.
  2. ↑ "In Erdogan's Turkey, Censorship Finds Fertile Ground" (in Engels). Al-Monitor. 13 Januarie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019.
  3. ↑ "Erdogan Visit to Berlin Betrays Tensions". Der Spiegel (in Engels). 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Augustus 2019.
  4. ↑ "Turkish protesters have long list of complaints". Daily Star (in Engels). 3 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Desember 2018. Besoek op 3 Junie 2013.
  5. ↑ Hacaoglu, Selcan (28 Mei 2013). "Erdogan Denies Turkey's New Alcohol Curbs Encroach on Lifestyle". Bloomberg BusinessWeek (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Augustus 2014. Besoek op 2 Junie 2013.
  6. ↑ "On Turkey's proposed alcohol restrictions". Yahoo news (in Engels). 24 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 10 Junie 2013.
  7. ↑ "Alcohol in Turkey: Not so good for you". The Economist (in Engels). 30 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Desember 2017.
  8. ↑ "Turkish law will make legal abortion impossible, say campaigners". The Guardian (in Engels). 1 Februarie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Julie 2013. Besoek op 15 Junie 2013.
  9. ↑ "Main opposition urges protection of LGBT's, ruling party calls them 'immoral'". Hürriyet Daily News. 29 Mei 2013.
  10. ↑ "Turkish composer and pianist convicted of blasphemy on Twitter". The Guardian (in Engels). 16 April 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Junie 2013.
  11. ↑ "Turkish-Armenian blogger sentenced to Turkish prison for blasphemy". CNN (in Engels). 23 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Februarie 2020.
  12. ↑ Foreign Policy, 2 Junie 2013, How Democratic Is Turkey? Geargiveer 9 Junie 2013 op Wayback Machine
  13. ↑ Craig Murray, 2 Junie 2013, Talking Turkey
  14. ↑ "No Nukes: Anti-Nuclear Activists Condemn Turkey's Plans To Build Second Atomic Plant". International Business Times (in Engels). 6 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 November 2019. Besoek op 6 Junie 2013.
  15. ↑ Emre Peker; Joe Parkinson (1 Junie 2013). "Turkey Prepares for More Protests". The Wall Street Journal (in Engels). Istanbul. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Oktober 2013. Besoek op 1 Junie 2013.
  16. ↑ Sponsored by (9 Junie 2012). "The Kurds and Turkey: Massacre at Uludere" (in Engels). The Economist. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 25 Julie 2012.
  17. ↑ "In Turkey, Thousands Protest a Crackdown on Press Freedom". New York Times (in Engels). 13 Maart 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 4 Junie 2013.
  18. ↑ "Taksim Gezi Parkı 'nın Tarihçesi". Aktif Haber (in Turks). 1 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 November 2016. Besoek op 1 Junie 2013.
  19. ↑ Alexander Christie-Miller, Christian Science Monitor, 10 Junie 2013, In Turkey, echoes of US-style clashes over glitzy redevelopment
  20. ↑ Reuters, 3 Junie 2013, Insight: Simmering anger at Erdogan's authoritarianism boils over in Turkey Geargiveer 7 Junie 2013 op Wayback Machine
  21. ↑ New York Times, 31 Mei 2013, Police Attack Protesters in Istanbul’s Taksim Square
  22. ↑ "POLITICS – Turkish PM Erdoğan retires mall project, vows mosque in Taksim". Hürriyet Daily News. Besoek op 2 Junie 2013.
  23. ↑ ""TAKSİM'E CAMİ DE YAPACAĞIZ" Recep Tayyip Erdoğan". Hurriyet (in Turks). 2 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2015. Besoek op 3 Junie 2013.
  24. ↑ "Erdoğan açıkladı: Taksim'e cami yapılacak!". Yeni Şafak (in Turks). 30 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2014. Besoek op 3 Junie 2013.
  25. ↑ BBC, 5 Junie 2013, Turkey clashes: Why are Gezi Park and Taksim Square so important?
  26. ↑ Hurriyet Daily News, 5 Junie 2013, Istanbul Gezi Park
  27. ↑ Jay Cassano, Global Research, 4 Junie 2013, The Right to the City Movement and the Turkish Summer
  28. ↑ "Clashes rage for second day in Istanbul". The Gulf News (in Engels). Agence France-Presse. 1 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Junie 2013. Besoek op 1 Junie 2013.
  29. ↑ "Turkish protests: view from the ground". Euronews (in Engels). 1 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Desember 2019. Besoek op 1 Junie 2013.
  30. ↑ Letsch, Constanze (1 Junie 2013). "Turkey prime minister faces fury as Istanbul erupts into mass protest". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Junie 2013. Besoek op 1 Junie 2013.
  31. ↑ "Police use tear gas early in morning, Taksim park protesters again halt demolition". Good Morning Turkey. 31 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Junie 2013. Besoek op 3 Junie 2013.
  32. ↑ 32,0 32,1 "Turkey protests spread from Istanbul to Ankara" (in Engels). Euronews. 31 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 April 2020. Besoek op 1 Junie 2013.
  33. ↑ Luke Harding, The Guardian, 11 Junie 2013, Erdoğan's reaction to Turkey protests reveals ominous Putin parallels
  34. ↑ "Turkish Official Apologizes for Force Used at Start of Riots". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Januarie 2019. Besoek op 4 Junie 2013.
  35. ↑ "Turkish Deputy PM Apologizes to Injured Protesters". Good Morning Turkey. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Junie 2013. Besoek op 4 Junie 2013.
  36. ↑ 36,0 36,1 BBC, 6 Junie 2013, Istanbul Gezi Park plan to proceed – Turkish PM Erdogan
  37. ↑ 37,0 37,1 Huffington Post, 6 Junie 2013, Turkey Protests Snapshots: Yoga, Trash Crews And Barricades
  38. ↑ Al Jazeera 4 Junie 2013, c 9.30pm, Turkey Protests Live Blog Geargiveer 14 Februarie 2015 op Wayback Machine
  39. ↑ Ayla Jean Yackley, Reuters, 6 Junie 2013, Istanbul protesters hunker down with yoga and books Geargiveer 10 Junie 2013 op Wayback Machine
  40. ↑ Hurriyet Daily News, 4 Junie 2013, Publishing houses to unite in Gezi Park to distribute major resistance material: Books
  41. ↑ "Gezi Kütüphanesi". Gezikutuphanesi.blogspot.de. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Junie 2013. Besoek op 5 Junie 2013.
  42. ↑ Hurriyet Daily News, 5 Junie 2013, Tensions decrease despite some clashes in Gezi Park protests
  43. ↑ Hurriyet Daily News, 5 Junie 2013, Protesters dedicate a street to slain journalist Hrant Dink in Gezi Park
  44. ↑ Associated Press, 5 Junie 2013, A snapshot of protesters who have gathered in Istanbul's Taksim Square
  45. ↑ "Taksim Solidarity's immediate demands – What is happening in İstanbul?". Whatishappeninginistanbul.com. 6 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 April 2014. Besoek op 11 Junie 2013.
  46. ↑ The Daily Dot, 4 Junie 2013, Refusing oppression, Turkish protesters release a list of demands
  47. ↑ Al Jazeera, 5 Junie 2013, Turkey protests continue despite apology
  48. ↑ "Başbakan'dan süre pazarlığı". Hürriyet (in Turks). 29 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2015. Besoek op 1 Junie 2013.
  49. ↑ Shrivastava, Sanskar (3 Junie 2013). "Inside Story: Occupy Gezi Movement in Turkey; Development Is Not Always Good". The World Reporter (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Desember 2019. Besoek op 4 Junie 2013.
  50. ↑ "Tear gas fired at protesters in Istanbul". The Daily Telegraph (in Engels). 31 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 1 Junie 2013.
  51. ↑ "Erdogan: For every 100,000 protesters, I will bring out a million from my party". Haaretz (in Engels). 1 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Julie 2013. Besoek op 2 Junie 2013.
  52. ↑ New York Times, 2 Junie 2013, Turkish Leader Says Protests Will Not Stop Plans for Park
  53. ↑ Bar'el, Zvi (1 Junie 2013). "At height of political career, Edrogan's powers put to test". Haaretz. Besoek op 1 Junie 2013.
  54. ↑ "President Gül calls PM, minister as police withdraw from Taksim". Hürriyet Daily News. 1 Junie 2013. Besoek op 2 Junie 2013.
  55. ↑ The Guardian, 3 Junie 2013, Turkish president defends people's right to protest Geargiveer 10 Junie 2013 op Wayback Machine
  56. ↑ "Mayor: Istanbul protest park 'won't become shopping mall' – Israel News, Ynetnews" (in Engels). Ynetnews.com. 20 Junie 1995. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 April 2020. Besoek op 11 Junie 2013.
  57. ↑ 57,0 57,1 BBC, 4 June 2013, Turks deprived of TV turn to Twitter for protest news
  58. ↑ Turkish Weekly, 1 Junie 2013, ‘Occupy Taksim’ grows in spite of crackdown Geargiveer 16 Oktober 2013 op Wayback Machine
  59. ↑ "Protesters #OccupyGezi to save Istanbul park" (in Engels). Al Jazeera. 31 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2013. Besoek op 1 Junie 2013.
  60. ↑ "Ünlüler Gezi Parkı ile ilgili Twitter'da neler söyledi?". Radikal (in Turks). 31 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2015. Besoek op 1 Junie 2013.
  61. ↑ 61,0 61,1 Pablo Barbera en Megan Metzger, Al Jazeera, 1 Junie, A breakout role for Twitter in the Taksim Square protests?
  62. ↑ Costanze, Letsch. "Turkish protests: Prime Minister blames opposition". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Junie 2013. Besoek op 2 Junie 2013.
  63. ↑ "İzmir'de 'halkı isyana teşvik' baskınları: 16 gözaltı". Radikal (in Engels). 4 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2015.
  64. ↑ Kumi Naidoo, Al Jazeera, 1 Junie 2013, The last tree or the final straw?
  65. ↑ The Guardian, 4 Junie 2013, Turkish protesters using encryption software to evade censors
  66. ↑ ""Bu Basbayağı Firavunluktur" – Bianet /". Bianet. Besoek op 3 Junie 2013.
  67. ↑ "AK Parti kurucusu Ünsal: Milletin üzerinden ölü toprağı kalktı – Radikal Türkiye" (in Hongaars). Radikal.com.tr. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2015. Besoek op 3 Junie 2013.
  68. ↑ Ivan Watson; Gul Tuysuz (1 Junie 2013). "Police crackdown triggers anti-government riots" (in Engels). CNN. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Februarie 2020. Besoek op 1 Junie 2013.
  69. ↑ "Kemale ermiş bir sivil toplum hareketidir bu! | GAZETE VATAN". Haber.gazetevatan.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Junie 2013. Besoek op 3 Junie 2013.
  70. ↑ "Development Won't Ensure Democracy in Turkey" (in Engels). nytimes.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Mei 2020. Besoek op 5 Junie 2013.
  71. ↑ "Number of Arriving-Departing Foreigners and Citizens". Tourism Statistics. Departement van Kultuur en Toerisme, Turkye. 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Augustus 2011. Besoek op 28 Januarie 2011.
  72. ↑ "Opinion: Erdogan's miscalculation | DW.DE | 1 Junie 2013" (in Engels). Deutsche Welle. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Maart 2015. Besoek op 2 Junie 2013.
  73. ↑ Seymour, Richard. "Istanbul clashes could lead to a Turkish Spring, but tourism would be big loser, by Skift". Skift.com. Besoek op 2 Junie 2013.
  74. ↑ "ANVR ziet geen gevaar in reis naar Turkije". Trouw (in Nederlands). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2017. Besoek op 3 Junie 2013.
  75. ↑ "Protests hit tourism, but create new tourists". Besoek op 6 Junie 2013.{{cite web}}: AS1-onderhoud: url-status (link)
  76. ↑ "Erdogan 'hasn't thought through what his main priorities are' — RT Op-Edge" (in Engels). Rt.com. 2 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2017. Besoek op 2 Junie 2013.
  77. ↑ "Turkey travel advice" (in Engels). GOV.UK. 11 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 April 2020. Besoek op 3 Junie 2013.
  78. ↑ "Travel Advice and Advisories for Turkey" (in Engels). Travel.gc.ca. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 April 2020. Besoek op 2 Junie 2013.
  79. ↑ "NZ government travel advisory – Turkey" (in Engels). Safetravel.govt.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 November 2013. Besoek op 2 Junie 2013.
  80. ↑ "US and EU concerned by violent police raid against Taksim Gezi Park protesters". Hürriyet Daily News. 31 Mei 2013. Besoek op 2 Junie 2013.
  81. ↑ "LOCAL – US, Germany warn their citizens about potential violence in Turkey". Hurriyetdailynews.com. Besoek op 4 Junie 2013.
  82. ↑ "Mayor asks after clashes how Istanbul can claim to host the 2020 Olympics". Hürriyet Daily News. 1 Junie 2013. Besoek op 2 Junie 2013.
  83. ↑ "Turkish stock market falls as demonstrations escalate" (in Engels). BBC. 3 Junie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Oktober 2019. Besoek op 3 Junie 2013.
  84. ↑ Holly Ellyatt. "Turkish Stocks Drop 10.5% on Fourth Day of Protests" (in Engels). Cnbc.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 4 Junie 2013.
  85. ↑ Bloomberg, 6 Junie 2013, Turkish Bonds, Stocks Slump as Erdogan Fails to Calm Investors

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Turkse_betogings_van_2013&oldid=2663118"