Glare

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Glare word op groot skaal gebruik in die Airbus A380

Glare ('n samestelling van die engelse beskrywing GLAss REinforced aluminium) is 'n saamgestelde materiaal wat uitgevind is deur prof. Boud Vogelesang en dr. Geert Roebroeks wat verbonde is aan die Tegniese Universiteit van Delft. Dit word onder meer deur Stork Fokker gebruik in die vliegtuigrompe van Airbus vliegtuie.

Samestelling[wysig | wysig bron]

Glare is 'n materiaal wat saamgestel is uit aluminiumlagies met 'n dikte van 0,3 tot 0,4 millimeter. Hierdie lagies word met bytstof behandel, geanodiseer en met 'n grondlaag bedek. Daarna word daar aan albei kante glasvesels vasgegom wat vooraf deurdrenk is met gom. Die materiaal sodoende verkry het 'n digtheid wat sowat 25% laer[1] is as aluminium maar beduidend sterker is as aluminium.

Eienskappe[wysig | wysig bron]

Glare besit 'n aantal besondere eienskappe. Die belangrikste hiervan is die materiaal se weerstand teen metaalvermoeiing. Die glasvesel tussen die aluminiumlagies is verantwoordelik vir hierdie eienskap. As daar 'n skeur in die metaal voorkom sorg die glasvesellagie daarvoor dat die skeur nie verder versprei nie. Verder weerstaan die materiaal vermoeiingskragte in alle rigtings wat dit uiters geskik maak vir gebruik in vliegtuigrompe.

Verwysings[wysig | wysig bron]