Habeas corpus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Habeas corpus is 'n Latynse regsterm wat letterlik beteken, "het jy die liggaam". Dit is 'n baie ou beginsel van die Engelse gemenereg - ouer as die Magna Carta - en regstelsels wat daarop gebou is. Dit is geformaliseer deur die Britse parlement in 1697 deur die Habeas Corpus Act. Dié reg plaas 'n verpligting op die staat om (A) te kenne te gee wanneer 'n persoon aangehou word; en (B) die aangehoudene voor 'n hof te laat verskyn en aan te toon waarom dié persoon aangehou moet word.

Onlangse verwikkelinge in die teenterrorisme-wetgewing en administratiewe praktyke van lande soos die VSA het volgens vele regskenners die reg Habeas Corpus sterk ingeperk.