Henrietta Stockdale
Henrietta Stockdale | |
|---|---|
 | |
| Gebore | 9 Julie 1847 |
| Sterf | 6 Oktober 1911 |
| Beroep | Anglikaanse non |
| Bekend vir | Ontwikkeling van verplegingsberoep in SA |
| Titel | Suster |
Henrietta Stockdale was 'n Anglikaanse non wat 'n besondere bydrae tot die ontwikkeling van die verplegingsberoep in Suider-Afrika gelewer het.
Haar lewensloop[wysig | wysig bron]
Henrietta Stockdale is op 9 Julie 1847 in Grongsley, Nottinghamshire in Engeland gebore. Sy word in Londen opgelei as verpleegster en arriveer in 1874 in Bloemfontein as lid van die Anglican Community of St. Michael and All Angels. Vanaf 1876 werk sy in die Carnarvon Hospitaal in Kimberley en word in 1879 die matrone van die hospitaal. Hier begin sy met die formele opleiding van verpleegsters en dit is dan ook die eerste keer dat verpleegsters in Suider-Afrika professioneel opgelei word. Dit lei tot die uitbreiding van hospitaal- en verplegingsdienste tot so ver as Malawi. Tydens die Tweede Vryheidsoorlog is sy die hoof van 'n militêre hospitaal by Newcastle. Op 6 Oktober 1911 is sy in Kimberley oorlede.
Professionele registrasie[wysig | wysig bron]
Op suster Henrietta se aandrang word die parlement van die Kaapkolonie die eerste wetgewende liggaam in die wêreld wat deur die aanname van Wet 34 van 1891 'n amptelike register laat saamstel van verpleegsters en vroedvroue soos reeds die geval was vir dokters, aptekers en tandartse.
Erkennings[wysig | wysig bron]
- Die Sister Hentrietta Stockdale Chapel by die provinsiale hospitaal in Kimberley is in 1887 ter ere van haar opgerig en dit is in 1963 tot monument verklaar.
- In die St. Cyprian's-katedraal is daar 'n gebrandskilderde venster wat haar in herinnering roep.
- Op die terrein van die katedraal is 'n lewensgroot standbeeld van haar. Dit is in 1968 deur Jack Penn vervaardig en deur biskop Philip Wheeldon onthul. Haar graf is langs die standbeeld.
- In die Anglikaanse katedraal in Bloemfontein is haar borsbeeld te sien.
- Kimberley se Henrietta Stockdale Verplegingskollege is 'n erkenning vir die unieke bydrae wat sy tot haar beroep gemaak het.
Bibliografie[wysig | wysig bron]
- Oberholster, J.J.: Die historiese monumente van Suid-Afrika. Kaapstad: Kultuurstigting Rembrandt van Rijn vir die Raad vir Nasionale Gedenkwaardighede, 1972. ISBN 0-620-00191-7