Homeostase

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Homeostase is die eienskap wat 'n stelsel openbaar wanneer dit sy eie interne omgewing stabiliseer en konstant probeer hou.

Dit word veral in die konteks van lewendige organismes gebruik.

'n Algemene voorbeeld is hoe die liggaam sy temperatuur konstant by 37 grade celsius probeer hou d.m.v. meganismes van terugvoer en die reaksies daarop.

Kubernetika bestudeer die meganismes wat sulke stelsels vir regulering gebruik.

In die algemeen word homeostase gehandhaaf deur reseptors wat die omgewing moniteer. Hierdie reseptors kommunikeer met beheerders wat dan 'n respons d.m.v. 'n effektor bepaal.

So is daar positiewe en negatiewe terugvoer-meganismes. Positiewe terugvoer versterk die effektor se respons terwyl negatiewe terugvoer die effek wil verminder en so wil normaliseer.