Hula

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Danser met ʻuliʻuli voer die Hula kahiko tydens die Merrie Monarch Festival 2003 uit

Hula is 'n vertellende dans wat deur die Polinesiese bevolking van Hawaii ontwikkel is. Alhoewel die hula-dansstyle van Hawaii sekere oorenkomste met dié van ander Polinesiese volke toon, het hulle vanweë die groot afstand van ander Polinesiese eilande selfstandig ontwikkel.

In sy oorspronklike vorm is die dans deur gesang begelei en het met sy ingewikkelde stelsel van bewegings 'n verskeidenheid kulturele en godsdienstige funksies vervul. Bepaalde danspasse is op die musikale ritme of gesang afgestem, terwyl ander liggaamsdele 'n verhaal vertel. So het die hula in die Hawaise samelewing, wat geen skryfstelsel ontwikkel het nie, onder meer ritusse, kulturele reëls, genealogiese besonderhede, mites en legendes van een generasie na 'n ander oorgedra.[1] Daarnaas is hula-danse ook in die verlede reeds as suiwer vermaak opgevoer.

Die verskillende hula-style kan onder meer volgens die inhoud van die gesang (mele), die begeleidende instrumente of die spesifieke dansstyl van mekaar onderskei word. Volgens 'n baie eenvoudige klassifikasie, wat hom hoofsaaklik tot die dansstyl beperk, word hula-danse tans ook in hula kahiko (tradisionele hula's) en hula ʻauana (moderne hula's) ingedeel. Aangesien die Hawaise term ʻauana as "homself wegbeweeg van" vertaal kan word (in die betekenis van "die tradisionele pad verlaat"), kan streng genome alle hula-style, wat enigsins van die oorgelewerde rituele dansstyl verskil, as moderne hula's beskryf word.

Reeds in die tyd van koning David Kalākaua was die Hawaise dans aan groot veranderings onderworpe en het in die rigting van sy huidige vermaak-dansuitvoering begin beweeg, al is dit nog 'n tyd lank deur spreeksang en ritmiese instrumente begelei.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Jerry Hopkins: Was der Hula erzählt. In: MERIAN Hawaii, nommer 9, September 1984, bl. 106

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]