Ivoriaanse nasionale rugbyspan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ivoorkus
Unie Ivoriaanse Rugbyfederasie (FIR)
Bynaam(e) Les éléphants (“Die olifante”)
Embleem die Olifant
Stadion Stade Félix Houphouët-Boigny, Abidjan
Kapasiteit 50 000
Afrigter(s) Andre Adopo
Kaptein(s) Charles Zamble
Spankleure


Alt. kleure

Statistiek
Meeste toetse 5 spelers (8 elk)[1]
Meeste punte Athanase Dali (31)[2]
Meeste drieë Abubacar Camara (3)[3]
Eerste internasionale wedstryd
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 22–9 Ivoorkus Vlag van Ivoorkus
(Harare, Zimbabwe; 5 Mei 1990)
Grootste oorwinning
Vlag van Ivoorkus Ivoorkus 83–3 Mauritius Vlag van Mauritius
(26 Junie 2013)
Grootste nederlaag
Vlag van Ivoorkus Ivoorkus 0–89 Skotland Vlag van Skotland
(Rustenburg, Suid-Afrika; 26 Mei 1995)
Wêreldbeker
Verskynings 1/10 (Eerste in 1995)
Beste uitslag Laaste in groep 1995

Die Ivoriaanse nasionale rugbyspan (Frans: Équipe de Côte d'Ivoire de rugby à XV) is die nasionale rugbyspan wat Ivoorkus in internasionale wedstryde (toetswedstryde) verteenwoordig. Hulle dra die bynaam Les Éléphants (“die olifante”), genoem na die Afrika-olifant, Ivoorkus se wapendier. Rugby word in Ivoorkus geadministreer deur die Ivoriaanse Rugbyfederasie (Fédération ivoirienne de rugby, FIR) wat in 1961 gestig is. Ivoorkus word deur Wêreldrugby as ’n vlak drie-span erken. Die Ivoriaanse rugbyspan is tans (Januarie 2024) 47ste op Wêreldrugby se wêreldranglys gelys.[4] Die span word as een van die sterker Afrikaspanne na die Suid-Afrikaanse Springbokke en die Namibiese Welwitschias beskou.

Ivoorkus het in 1990 sy eerste toetswedstryd teen Zimbabwe gespeel. Die span kon vir een rugbywêreldbekertoernooi kwalifiseer, maar hulle het tydens die 1995-toernooi al hul groepwedstryde verloor. Sedert 2001 neem Ivoorkus aan die jaarlikse Afrikabeker deel.

Beheerliggaam[wysig | wysig bron]

Die beheerliggaam vir rugby in Ivoorkus is die Ivoriaanse Rugbyfederasie (Frans: Fédération ivoirienne de rugby, FIR). Die Ivoriaanse Rugbyfederasie is in 1961 gestig en het in 1988 ’n volle lid van die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) geword.[5] Daarbenewens was die Ivoriaanse Rugbyfederasie ’n stigtingslid van die kontinentale beheerliggaam Konfederasie van Afrikarugby (Engels: Confederation of African Rugby; Frans: Confédération Africaine de Rugby; nou Rugby Afrika) wat in 1986 in Tunis deur agt beheerliggame gestig is.[6]

Naas die amptelike nasionale span roep die Ivoriaanse Rugbyfederasie ook ander keurspanne byeen. Nes ander rugbylande beskik Ivoorkus oor ’n o/20-nasionale span wat aan die Wêreldrugby o/20-kampioenskap deelneem.[7] Kinders en jongmense word reeds op skool aan rugby bekend gestel en na gelang van hul belangstelling en talent begin hul met hul afrigting.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Invoering en vestiging van rugby[wysig | wysig bron]

Rugby is tydens die Franse koloniale tydperk na Ivoorkus saamgeneem. Die eerste bekende wedstryd in Ivoorkus is net ná die einde van die Tweede Wêreldoorlog gespeel en in 1946 deur Mme Andre Benois tussen setlaars gereël. Vir die wedstryd is ’n geïmproviseerde bal, gemaak uit die buis van ’n motorband, gebruik.[8] Die sport is deur Franse skoolmeesters, wat in die land gewerk het, verder ontwikkel.[9] As ’n voormalige Franse kolonie is die ontwikkeling van die spel veral deur Frankryk beïnvloed en talle spelers soos Max Brito het daar gespeel. Hoewel die Ivooriaanse rugby se oorspronge dateer uit die 1960’s en vroeër, het dié sport eers in die 1980’s ’n aansienlike ontwikkeling ondergaan, nadat die Franse amptenaar Jean-François Turon die sport by die Universiteit van Abidjan gevestig het. Onafhanklik daarvan word François Dali as “vader van Ivooriaanse rugby” beskou en sy seun Athanase Dali was in die 1990’s kaptein van die nasionale span.[10]

Die Ivoriaanse Rugbyfederasie (Fédération Ivoirienne de Rugby, FIR) is in 1961 gestig. In Januarie 1986 was Ivoorkus in Tunis een van die stigtingslede van die Konfederasie van Afrikarugby (Engels: Confederation of African Rugby; Frans: Confédération Africaine de Rugby; nou Rugby Afrika). Die ander stigtingslede was die beheerliggame van Kenia, Madagaskar, Marokko, Senegal, Seychelle, Tanzanië en Tunisië.[11] In dieselfde jaar het Ivoriaanse verteenwoordigers aan die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) se eeufees deelgeneem.[12] In 1987 is die eerste rugbywêreldbekertoernooi beslis, maar aangesien al die deelnemers genooi is, was daar geen kwalifisering nie en Ivoorkus het nie aan dié toernooi deelgeneem nie. In 1988 het die Ivoriaanse Rugbyfederasie by die Internasionale Rugbyvoetbalraad aangesluit. Tydens die Rugbywêreldbeker 1991-kwalifisering het Ivoorkus sy eerste toetswedstryd gespeel teen Zimbabwe, maar met 9–22 verloor.[10] Nadat hulle ook in die ander twee wedstryde deur Tunisië en Marokko geklop is, het hulle die toernooi misgeloop.

Op pad na die eerste rugbywêreldbekerdeelname[wysig | wysig bron]

Tydens die Rugbywêreldbeker 1995-kwalifisering het Ivoorkus vir die eerste keer die hooftoernooi gehaal. Daarmee het hulle die eerste Franstalige Afrikaland een ook die eerste buite die Suid-Afrikaanse invloedsfeer geword wat vir dié toernooi kon kwalifiseer. Aangesien die span in teenstelling met dié van Suider-Afrika geheel en al uit “swart” spelers bestaan het, is dit as ’n positiewe teken vir rugby in Afrika geag.[10] Die hoofafrigter Claude Ezoua het aangevoer, dat hulle aan die wêreld wou wys dat rugby in Afrika uit meer bestaan as Suid-Afrika.[9] Hulle is in die groepfase in Suid-Afrika egter ná drie nederlae teen Skotland (met 0–89), Frankryk (met 18–54) en Tonga (met 11–29) uitgeskakel.[13] Die 0–89-nederlaag teen Skotland is die ergste in die Ivoriaanse beheerliggaam se geskiedenis. ’n Tragiese ongeluk van die Ivoriaanse speler Max Brito het dié wedstryd oorskadu: In die derde speelminuut het hy ná ’n duikslag op die grond geval, ’n aantal spelers het op hom beland en hy het bewusteloos bly lê. Hy is dadelik na ’n hospitaal geneem waar sy lewe gered is, maar hy het van die nek af verlam gebly en is sedertdien aan ’n rolstoel gekluister.[14]

Misgelope toernooie[wysig | wysig bron]

Die Ivoriaanse nasionale rugbyspan op Stade Felix Houphouet-Boigny voor hul Rugbywêreldbeker 2011-kwalifisering teen Zambië op 21 Julie 2008. Ivoorkus het met 32–9 gewen.

Ná die Rugbywêreldbeker 1995 het Ivoorkus hulself vir drie jaar aan alle internasionale toernooie onttrek en eers weer in September 1998 vir die Rugbywêreldbeker 1999-kwalifisering teruggekeer. Ivoorkus se prestasie was swak, toe hulle al hul drie wedstryde teen Namibië (met 10–22), Zimbabwe (met 0–32) en Marokko (met 3–6) tydens ’n toernooi in Casablanca, Marokko, verloor het.[15] Ná ’n verdere onderbreking van twee en ’n halwe jaar het die Olifante in 2001 vir die Afrikakampioenskap teruggekeer, maar albei wedstryde teen Marokko verloor: met 11–18 tuis en met 18–20 weg; en teen Tunisië in ’n 11–11 gelykop weg gespeel en ’n 46–0-oorwinning tuis aangeteken.

Ivoorkus het die Rugbywêreldbeker 2003-kwalifisering ná twee nederlae teen Tunisië (met 8–13) en Marokko (met 21–23) misgeloop.[16] Tydens die Rugbywêreldbeker 2007-kwalifisering het hulle met twee oorwinnings teen Senegal (met 20–6) en Zimbabwe (met 33–3) belowend begin, maar gemengde resultate teen Marokko – ’n 9–9-gelykop tuis en ’n 7–23-nederlaag weg – en Uganda – met ’n 7–32-nederlaag weg en ’n 18–9-oorwinning tuis – behaal en is vervolgens uitgeskakel.[17]

Ivoorkus het tot die halfeindstryd van die Rugbywêreldbeker 2011-kwalifisering, ná ’n 21–9-oorwinning oor Marokko in Casablanca, gehaal. Hulle het toe teen Namibië te staan gekom en in ’n 13–13-gelykop in Abidjan gespeel, maar met 14–54 in Windhoek verloor, en het dus die toernooi weereens misgeloop.[18] Tydens die Rugbywêreldbeker 2015-kwalifisering is Ivoorkus in die groepfase uitgeskakel, nadat hulle as naaswenner in ’n vyf-span-groep geëindig het. Elke span het net twee wedstryde elk gespeel, dus het Ivoorkus ondanks twee oorwinnings agter Botswana geëindig, wat ook albei sy wedstryde kon wen.[19]

Tydens die Rugbywêreldbeker 2019-kwalifisering is Ivoorkus in die eindstryd van die Afrikasilwerbeker op 8 Julie 2017 deur Marokko in Casablanca 8–3 geklop en kon dus nie tot die Goue beker vir die laaste rondte van die kwalifisering vorder nie.[20] Tydens die Rugbywêreldbeker 2023-kwalifisering is hulle in die kwarteindstryd van die Afrikabeker 2022 deur Zimbabwe met 38–11 uitgeskakel.[21]

Kleure, embleem en bynaam[wysig | wysig bron]

Ivoorkus speel tradisioneel in ’n oranje trui met wit broeke en groen sokkies. Hul alternatiewe trui is wit met oranje broeke en oranje sokkies.

Die Ivoriaanse Rugbyfederasie se kenteken toon ’n rugbyspeler met doelpale op die agtergrond en ’n Afrika-olifant, Ivoorkus se wapendier. Die nasionale span se bynaam is Les éléphants (“die olifante”).

Tuisstadion[wysig | wysig bron]

Die veeldoelige Stade Félix Houphouët-Boigny in Abidjan, tuiste van die Ivoriaanse rugbyspan

Ivoorkus se tuisstadion is die Stade Félix Houphouët-Boigny in die hawestad Abidjan met ’n kapasiteit van sowat 50 000.

Toetswedstryde[wysig | wysig bron]

Ivoorkus het 29 van sy 63 toetswedstryde gewen, ’n wenrekord van 46,03%. Ivoorkus se statistieke in toetswedstryde teen alle lande, in alfabetiese volgorde, is soos volg (korrek in Desember 2022):[22]

Opponent Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen
Vlag van Algerië Algerië 2 0 2 0 0,00
Vlag van Botswana Botswana 1 1 0 0 100,00
Vlag van Frankryk Frankryk 1 0 1 0 0,00
Vlag van Ghana Ghana 1 1 0 0 100,00
Vlag van Kameroen Kameroen 1 1 0 0 100,00
Vlag van Kenia Kenia 1 0 1 0 0,00
Vlag van Madagaskar Madagaskar 2 0 2 0 0,00
Vlag van Marokko Marokko 13 2 10 1 19,23
Vlag van Namibië Namibië 5 2 2 1 40,00
Vlag van Nigerië Nigerië 1 1 0 0 100,00
Vlag van Rwanda Rwanda 1 1 0 0 100,00
Vlag van Senegal Senegal 6 5 1 0 80,00
Vlag van Skotland Skotland 1 0 1 0 0,00
Vlag van Switserland Switserland 1 0 1 0 0,00
Vlag van Tonga Tonga 1 0 1 0 0,00
Vlag van Tunisië Tunisië 8 5 2 1 68,75
Vlag van Uganda Uganda 2 1 1 0 50,00
Vlag van Zambië Zambië 2 2 0 0 100,00
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 4 2 2 0 50,00
Totaal 63 29 31 3 46,03

Rekords[wysig | wysig bron]

Wêreldbekerrekord[wysig | wysig bron]

Ivoorkus het tot dusver vir een rugbywêreldbekertoernooi gekwalifiseer. Hulle is tydens die 1995-toernooi egter sonder ’n oorwinning in die groepfase uitgeskakel.

Jaar Uitslag
1987 Nie genooi nie
1991 Nie gekwalifiseer nie
1995 Groepfase
1999 Nie gekwalifiseer nie
2003 Nie gekwalifiseer nie
2007 Nie gekwalifiseer nie
2011 Nie gekwalifiseer nie
2015 Nie gekwalifiseer nie
2019 Nie gekwalifiseer nie
2023 Nie gekwalifiseer nie
2027 N.v.t.
2031 N.v.t.

Afrikabeker[wysig | wysig bron]

Ivoorkus neem sedert 2001 aan die jaarlikse Afrikabeker deel. Hulle kon die toernooi egter nog nie wen nie.

Ander toetswedstryde[wysig | wysig bron]

Vanweë sy laat vestiging in 1990 het Ivoorkus gedurende die amateurtydperk min toere volgens die ou tradisie onderneem, aangesien dit teen die jaar 2000 tot ’n einde gekom het. Deesdae is toetswedstryde teen die spanne van die Noordelike Halfrond tweekeer per jaar moontlik. Gedurende Juniemaand se midjaarrugbytoetsreeks vertrek Europese spanne na Ivoorkus en gedurende Novembermaand se eindjaarrugbytoetsreeks reis die Ivoriane na Europa. In teenstelling met die meeste ander rugbylande speel Ivoorkus nie vir enige trofee teen sy opponente nie.

Spelers[wysig | wysig bron]

Huidige span[wysig | wysig bron]

Agterspelers (arrières)
Speler Posisie Klub
Firmin Kohon Douho Gnonsio Skrumskakel Yopougon RC
Paul Régis Lohoury Skrumskakel ROC Houilles-Carrières
Ezer Kosse Losskakel CA Lormont
Jonathan Kévin Lo Losskakel Rugby Épernay Champagne
Yacouba Dembele Senter Yopougon RC
Eric Abo Joseph Floch Senter SC Rieumois
Lohore Yann-Eauthys Jose-Mary Kaptein Senter SOC Chambéry
Brahima Ahmed Diabate Vleuel Olympique Rugby Club Koumassi
Toussaint Kassi Anzian Vleuel Treichville Biafra Olympique
William Edan Vleuel Yopougon RC
James Koussai Zie Vleuel Rugby Chartres
Benjamin Youzan Heelagter Treichville Biafra Olympique
Salif Touré Heelagter Rugby Épernay Champagne
Voorspelers (avants)
Speler Posisie Klub
Brahima Konate Haker Treichville Biafra Olympique
Youssouf Dosso Haker Union sportive Orthez rugby
Franck Yeo Haker CA Orsay Rugby Club
Stéphane David Akah Stut union sportive Saint sulpicienne F1
Gbapo Behi Kessie Jean Emmanuel Stut Yopougon RC
Kevin Brou Stut Amicale sportive vauréenne
Poupeau Quentin Gérard Yves Stut Saint Médard rugby club
Arthur Roméo N'Da Slot Rugby Épernay Champagne
Yassi Bolly Junior William Slot Yopougon RC
Gori Jean Philippe Kevin Slot Avenir Aturin
Christian Emmanuel Sahin Nesmon Slot Yopougon RC
Bakary Meité Losvoorspeler Carcassonne
Charles Lebon Zamble Losvoorspeler Yopougon RC
Ismaël Silue Losvoorspeler Yopougon RC
Oulai Dion Evrard Losvoorspeler Aviron bayonnais
Paul Diallo Dit Peres Agsteman Stade Nantais
Dov Ore Kosse Agsteman Stade niçois

Bekende spelers[wysig | wysig bron]

Tot dusver is geen voormalige Ivoriaanse speler in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem nie.

Spelerstatistieke[wysig | wysig bron]

Vervolgens die belangrikste statistieke van Ivoorkus se spelers. Die spelers wat met * gekenmerk is, is nog aktief en kan hul statistieke verbeter.

(Korrek teen: April 2022)

Meeste toetswedstryde[23]
Rang Naam Tydperk Toetswedstryde
01 Ernest Bley 1993–1995 8
02 Toussaint Djehi 1993–1995 8
03 Ismaila Lassissi 1993–1995 8
04 Lucien Niakou 1993–1995 8
05 Jean-Baptiste Sathiq 1993–1995 8
06 Aboubakar Camara 1993–1995 7
07 Athanase Dali 1993–1995 7
08 Amidou Koné 1993–1995 7
09 Alfred Okou 1993–1995 7
10 Ble Aka 1993–1995 6
Meeste punte aangeteken[24]
Rang Naam Tydperk Punte
01 Athanase Dali 1993–1995 31
02 Aboubakar Camara 1993–1995 15
03 Aboubacar Soulama 1994–1995 13
04 Victor Kouassi 1993–1995 08
05 Paulin Bouazo 1993–1995 05
06 G. Kouassi 1993–1993 05
07 Célestin N’Gabala 1994–1995 05
08 Lucien Niakou 1993–1993 05
09 Alfred Okou 1993–1995 05
10 Jean-Baptiste Sathiq 1993–1995 05
Meeste drieë gedruk[25]
Rang Naam Tydperk Drieë
01 Aboubakar Camara 1993–1995 3
02 Paulin Bouazo 1993–1995 1
03 Célestin N’Gabala 1994–1995 1
04 Lucien Niakou 1993–1995 1
05 Alfred Okou 1993–1995 1
06 Jean-Baptiste Sathiq 1993–1995 1
07 Aboubacar Soulama 1994–1995 1
08 S. Swatson 1994–1994 1

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) "Most matches". ESPNscrum. Besoek op 28 Januarie 2024.
  2. (en) "Most points". ESPNscrum. Besoek op 28 Januarie 2024.
  3. (en) "Most tries". ESPNscrum. Besoek op 28 Januarie 2024.
  4. (en) "World Rugby Rankings". Wêreldrugby. Besoek op 28 Januarie 2024.
  5. (en) "Ivory Coast". Wêreldrugby. Besoek op 28 Januarie 2024.
  6. (en) "Rugby Africa Unions". Rugby Afrika. 2020. Besoek op 28 Januarie 2024.
  7. (en) "World Rugby U20 Championship". Wêreldrugby. Besoek op 28 Januarie 2024.
  8. (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. p. 164. ISBN 978-1-84596-255-5.
  9. 9,0 9,1 (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. p. 237. ISBN 978-1-84596-255-5.
  10. 10,0 10,1 10,2 (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks. p. 69. ISBN 1-86200-013-1.
  11. (en) "History of the CAR". Rugby Afrika. Besoek op 28 Januarie 2024.
  12. (en) Nigel Starmer-Smith (1986). Rugby – A Way of Life, An Illustrated History of Rugby. Lennard Books. p. 186. ISBN 0-7126-2662-X.
  13. (en) "Rugby World Cup 1995: Overview". rugbyworldcup.com. 2019. Besoek op 28 Januarie 2024.
  14. (en) "The tragic tale of Max Brito – the Ivorian player paralysed at the 1995 Rugby World Cup". The 42. 17 September 2015. Besoek op 28 Januarie 2024.
  15. (en) "1999 Rugby World Cup – African qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 28 Januarie 2024.
  16. (en) "2003 Rugby World Cup – African qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 28 Januarie 2024.
  17. (en) "2006 Rugby Africa Cup". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 28 Januarie 2024.
  18. (en) "2008/09 Rugby Africa Cup". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 28 Januarie 2024.
  19. (en) "2012 Rugby Africa Cup". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 28 Januarie 2024.
  20. (en) "Rugby Africa Silver Cup". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 28 Januarie 2024.
  21. (en) "2021/22 Rugby Africa Cup". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 28 Januarie 2024.
  22. (en) "International Rugby Union Statistics – Ivory Coast". ESPNscrum. Besoek op 28 Januarie 2024.
  23. (en) "Total matches played (descending)". ESPNscrum. Besoek op 28 Januarie 2024.
  24. (en) "Total points scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 28 Januarie 2024.
  25. (en) "Total tries scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 28 Januarie 2024.

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

  • (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. ISBN 978-1-84596-255-5.
  • (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks. ISBN 1-86200-013-1.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]