Jean Pierre Pellissier

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Jean Pellissier)
Eerw. Jean Pellissier.
Die huisie wat eerw. Pellissier op Bethulie gebou het, hier sowat 50 jaar later afgeneem.

Eerw. Jean Pierre Pellissier (St. Aray, Grenoble, 28 September 1808Bethulie, Vrystaat, 11 Junie 1867) was 'n Franse sendeling in Suid-Afrika en die oupa van onder andere Mabel Jansen, Samuel Henri Pellissier en George Murray Pellissier. Hy is die stamvader van die Pellissier-familie in Suid-Afrika, van wie talle lede op verskeie gebiede in Suid-Afrika presteer het.

Lewensloop[wysig | wysig bron]

Pellissier was die seun van eenvoudige kleinboere in Frankryk en ontvang sy opleiding aan die Paryse Evangeliese Sending. Hy kom in 1831 in Suid-Afrika aan om hom aan te sluit by sy kollegas, S. Roland en J.L.P. Lemue, op Kuruman. Hulle het probeer om 'n sendingstasie te stig op Mosega naby die teenswoordige Zeerust, maar moes vlug voor Mzilikazi se soldate. Pellissier het toe 3 000 vlugtende Tswanas met hom saamgebring na Bethulie waar hy 'n sendingpos in Oktober 1831 stig.

Hy het 'n skool begin en sy vrou het naaldwerk onderrig. Hy was suksesvol in sy werk tot 1862 toe hoofman Lepui die sendinggrond verkoop het aan aanliggende boere en die dorp Bethulie gestig is. Baie van die bekeerlinge het na Lesotho verhuis, maar Pellissier het agtergebly om diegene wat nie saamgetrek het nie, te bedien asook dié wat by die boere in die omgewing gewerk het.

In 1833 is hy getroud met Martha Murray (Dublin, 23 Februarie 1814 – Bethulie, 17 Oktober 1887), 'n dogter van James Murray, een van die Iere wat saam met die 1820-setlaars in Suid-Afrika aangekom het. Van hulle kinders het 'n seun en drie dogters volwassenheid bereik.

Nasate[wysig | wysig bron]

Jean Pierre Pellissier en sy vrou het nege kinders gehad, maar net vier het volwassenheid bereik. Die meeste van die kinders wat jonk dood is, was die slagoffer van kinkhoes of witseerkeel. Die kinders was:

Kinders van Jean Pierre[wysig | wysig bron]

  1. Henriette – 25 Januarie 18311 Februarie 1831, sewe dae
  2. Jean Henri – 17 Mei 183631 Augustus 1843, sewe jaar
  3. Amelia – 25 November 183826 Desember 1838, 31 dae
  4. Angeline – 11 Augustus 1839 – April 1840, agt maande
  5. Louise Hortens – gedoop 18 April 1841–1921, 80 jaar (omstreeks 1860 getroud met Robert Scott)
  6. Marie Clementine – 29 September 184322 Desember 1857, 14 jaar
  7. Charlotte – 11 Junie 184626 Oktober 1927 (getroud met Herman Kleinveld)
  8. Emy Marguerite – 16 Augustus 184814 Julie 1883, 34 jaar (getroud met George Norval van Norvalspont)
  9. Samuel Henri – 19 Julie 185029 Julie 1921 (getroud met Louise, ’n dogter van ds. Piet Roux, die eerste leraar (in 1853 bevestig) en grondlegger van die NG gemeente Smithfield. Roux was die eerste konsulent van Bethulie se gemeente toe dit in 1862 gestig is.)

Kinders van Samuel Henri[wysig | wysig bron]

  1. Jean Pierre – 18 April 187911 Junie 1969 (getroud met Ida Hugo in 1905)
  2. George Murray7 Mei 18815 Maart 1954 (agtereenvolgens die predikant van NG gemeente Pietermaritzburg, Dundee, Carolina en later professor in die teologie aan die Universiteit van Pretoria se fakulteit teologie (afdeling B)
  3. Charel Roux – 31 Desember 188211 Julie 1957 (getroud met Kotie Odendaal in 1925)
  4. Josephine – 18 Julie 188514 Augustus 1962 (getroud met Victor Hugo)
  5. Samuel Henri10 November 188718 Mei 1978 (die stigter van die Volkspelebeweging, getroud met Judith Raubenheimer op 29 Maart 1921)
  6. Martha Mabel1 November 18898 Januarie 1979 (taalkundige, opvoedkundige, skryfster, politikus en kultuurleier, in 1912 getroud met adv. E.G. Jansen, goewerneur-generaal van die Unie van Suid-Afrika)

Agterkleinkinders van Jean Pierre[wysig | wysig bron]

  1. Erns Louis Jansen27 Junie 191823 Mei 2011 (seun van Martha Mabel. Twintig jaar lank appèlregter)
  2. Samuel Henri Pellissier – 7 Maart 1926 (seun van Samuel Henri Pellissier. Skoolhoof van Hoërskool Sasolburg,[1] ontvang eredoktorsgraad van Unisa vir vindingryke benadering tot onderwys wat nie op uitslae gegrond is nie, maar op die algehele ontwikkeling van die kind)

Agter-agterkleinkinders van Jean Pierre[wysig | wysig bron]

Adv. Mabel Jansen, SC, gewese voorsitter van die Pretoriase balieraad

Jean Pellissier se grafsteen op Bethulie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Bron[wysig | wysig bron]

Verdere lees[wysig | wysig bron]

  • Samuel Henri Pellissier. 1956. Jean Pierre Pellissier van Bethulie.
  • T. Jousse. 1889. La mission française évangélique au sud de l'Afrique.