Karatara

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Karatara
Karatara is in Wes-Kaap
Karatara
Karatara
Koördinate: 33°54′0″S 22°48′57″O / 33.90000°S 22.81583°O / -33.90000; 22.81583Koördinate: 33°54′0″S 22°48′57″O / 33.90000°S 22.81583°O / -33.90000; 22.81583
LandVlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
ProvinsieWes-Kaap
Hoogte
0,2 m (,6 ft)
TydsoneUTC+2 (SAST)

Karatara is 'n versameling van drie nie-aangrensende stedelike nedersettings noord van Sedgefield en 30 km (soos die kraai vlieg) buite die dorp Knysna in die Wes-Kaapprovinsie van Suid-Afrika.[1][2] Die drie nedersettings heet Welsynsdorp, Bergvallei en Bosdorp. Karatara is op die plato geleë en word deur landbougrond en woud omring. Karatara val binne die jurisdiksie van beide die Eden-distriksmunisipaliteit en die Knysna-munisipaliteit. Die gebied het tot en met die plaaslike verkiesings van 5 Desember 2000 egter nog geen plaaslike regeringstatus gehad nie.

Barrington is 5 km oos en George 35 km wes van Karatara indien die kortste roete oor die padnetwerk gevolg word.[3]

Welsynsdorp[wysig | wysig bron]

Welsynsdorp bestaan uit 123 huise en 112 gedienste werwe. Dit is in die 1940's gestig en is uit die drie nedersettings beide die oudste en grootste.[1] Plakkersvestiging is nog nie voltooi nie. Die meeste huise het twee slaapkamers, maar daar is ook 'n aantal drieslaapkamer- en 'n paar vierslaapkamerstrukture. Hulle is op taamlik groot erwe van ongeveer 1 000 m2 geleë en ontvang volledige munisipale dienste. Die pad wat om die dorp loop, is geteer, maar die interne strate is grondpaaie. Daar is 'n laerskool, Laerskool Karatara, 'n NG kerk en 'n gemeenskapsentrum wat eens 'n ouetehuis was.

Die bevolking bestaan meestal uit afgetredenes vanuit die laer-inkomstegroepe. Die meeste inwoners is werkloos of lewe van geweldig lae inkomste. In 'n opname is bevind die inwoners is positief oor die toekoms van hul gebied, maar dat hulle die behoefte aan werkgeleenthede en die opgradering van hul woonplek as prioriteite beskou.

Geskiedkundig was Welsynsdorp 'n area vir lede van die wit bevolkingsgroep en is huise aan gewese boswerkers, gestremde staatsamptenare en pensioentrekkers verhuur. Hoewel die dorp steeds oorwegend wit is, woon daar 'n aantal kleurlingfamilies. Daar is 'n Aksiekomitee wat uitsluitlik wit is en mense wat op die omliggende plase woon, insluit.

Welsynsdorp word deur die provinsiale regering besit en word grotendeels deur die provinsiale departement van maatskaplike ontwikkeling (voorheen die departement van maatskaplike dienste) gefinansier, wat die Eden-distriksmunisipaliteit betaal om sommige munisipale dienste te lewer. Toe die departement die ouetehuis op Karatara in 1996 sluit en sy administratiewe kapasiteit vanuit die gebied verwyder het, is die distriksmunisipaliteit gedwing om die lewering van dienste oor te neem.

Bergvallei[wysig | wysig bron]

Bergvallei bestaan uit tien huise wat omtrent 'n kilometer wes van Welsynsdorp geleë is. Alhoewel hierdie huise ook van baksteen gebou is, is hulle op heelwat kleiner erwe geleë en was hulle tradisioneel arbeidersverblywe. Hierdie erwe word nes dié in Welsynsdorp gediens, besit en geadministreer. In Bergvallei was daar en is daar tans geen plakkersvestiging nie.

Bosdorp[wysig | wysig bron]

Bosdorp lê ten noordooste van Welsynsdorp en bestaan uit 53 huise, waarvan die meeste uit hout bestaan en in 'n goeie toestand is.[1] Hierdie erwe is kleiner as dié in Welsynsdorp, maar groter as dié in Bergvallei. Die huise word gediens, maar daar is gereeld probleme met veral die ontoereikende rioolstelsel. Hierdie nedersettings was tradisioneel meestal van swart en kleurling bosbouwerkers gereserveer. Akkommodasie was voorwaardelik op indiensneming by die nasionale Departement van Bosbou toegestaan. Huise moes op beëindiging van indiensneming ontruim word. Die meeste huise word tans deur kleurling en swart gewese bosbouwerkers bewoon, alhoewel 'n aantal wit families ook daar woon.

Die Bosdorp-grond was oorspronklik die eiendom van die nasionale Departement van Bosbou en is deur Safcol (MTO Bosbou) geadministreer.[1] Dit is as besbougrond gedeproklameer en beide die grond en die huise is nasionaal berus. Die huise is aan voormalige bosbouwerkers belowe op die voorwaarde dat hulle hul diensgelde ten volle betaal het. Die grond word nou deur die nasionale Departement van Openbare Werke besit en is vir 'n grondhervormingsprojek geoormerk. Die Distriksmunisipaliteit bied sommige dienste wat deur die nasionale Departement van Openbare Werke vergoed word.

Regeringsgrond in die area is deur die Regeringsgrondverwyderingskomitee vir toekomstige landbougebruik deur grondhervormingsbegunstigdes geïdentifiseer. Daar is in beginsel ooreengekom dat hierdie grond, of 'n deel daarvan, in toekomstige aansoeke aan die nasionale Departement van Grondsake vir toekennings vir landbouontwikkeling beskikbaar gemaak kan word.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]