Kleinotter

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Kleinotter
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Subfamilie:
Genus:
Hydrictis

Spesie:
H. maculicollis
Binomiale naam
Hydrictis maculicollis
Verspreiding
Sinonieme
  • Hydrictis concolor (Neumann, 1902)
  • Hydrictis grayii (Gerrard, 1862)
  • Hydrictis malculicollis (Roberts, 1932)
  • Hydrictis mutandae (Hinton, 1921)
  • Hydrictis tenuis (Pohle, 1919)
  • Hydrictis maculicollis chobiensis (Roberts, 1932)
  • Hydrictis maculicollis kivuana (Pohle, 1920)
  • Hydrictis maculicollis matschiei (Cabrera, 1903)
  • Hydrictis maculicollis nilotica Thomas, 1911
  • Hydrictis maculicollis poensis (Waterhouse, 1838)
  • Lutra grayii Gerrard, 1862
  • Lutra maculicollis Lichtenstein, 1835

Die Kleinotter (Lutra maculicollis) kom onder andere voor in die oostelike gedeelte van Suid-Afrika, die ooskus van Mosambiek en by die Okavango Delta in Botswana.

Voorkoms en habitat[wysig | wysig bron]

Die dier het 'n verlengde lyf en is slank gebou met 'n breë kop en is bruin met wit vlekke op sy keel en bors. Die Kleinotter verkies permanente riviere en vleie. Die soogdier word tot 100 cm lank terwyl die mannetjie 4.5 kg en die wyfie 3.5  swaar word.

Gewoontes[wysig | wysig bron]

Die Kleinotter is meer waterlewend as die Groototter en verlaat slegs die water om te rus of te ontlas. Die dier is lomp op land en is gewoonlik alleen en skemeraktief. Hulle eet vis, waterslakke, paddas en voëls. Hulle grootse vyande is luislange.

Voortplanting[wysig | wysig bron]

Twee tot drie kleintjies word in die somer gebore.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Bron[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]