Labiodentaal

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Labiodentaal

Labiodentaal verwys in die fonetiek die vorming van 'n konsonantklank waar klank door die onderlip (Latyn labium) met die botande (Latyn stam dent-) kontak het. Afhangende van die druk waarmee dit gedoen word, die plek wat die tande op die lip inneem, bykomende kromming van die lippe en die mate van deurlating van lug, sal die geproduseerde klank dan gaan van /w/ na /v/.

Die resultaat kan ook 'n skerp /f/ wees, maar dit staan los van die labiodentale karakter: /v/ en /f/ is beide labiodentale, en die verskille word in die stembande gegenereer.

Bronnelys[wysig | wysig bron]

  • Olson, Kenneth S. & John Hajek. 2003. Crosslinguistic insights on the labial flap. Linguistic Typology 7(2). 157–186. doi:10.1515/lity.2003.014
  • Paulian, Christiane (1975), Le Kukuya Langue Teke du Congo: phonologie, classes nominales, Peeters Publishers 
  • Vebæk, Mâliâraq. 2006. The southernmost People of Greenland-Dialects and Memories (Vol. 337): Qavaat-Oqalunneri Eqqaamassaallu. Museum Tusculanum Press. ISBN 978-87-635-1273-2
  • Blasi, Damián E.; Moran, Steven; Moisik, Scott R.; Widmer, Paul; Dediu, Dan; Bickel, Balthasar (2019). "Human sound systems are shaped by post-Neolithic changes in bite configuration". Science. 363 (6432): eaav3218. doi:10.1126/science.aav3218. PMID 30872490.
  • Hockett, Charles (1985). "Distinguished Lecture: F". American Anthropologist. 87 (2): 263–281. doi:10.1525/aa.1985.87.2.02a00020. JSTOR 678561.
  • Moran, Steven; Bickel, Balthasar (15 Maart 2019). "Softer, processed foods changed the way ancient humans spoke". The Conversation.