Logossentrisme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Logosentrisme is waar die betekenis van 'n teks buite die teks gesoek word. Dit hou verband met die siening dat praat beter is as skryf, omdat daar meer informasie in die praathandeling as in die skryfhandeling betrokke is. Die voorkeur van praat bo skryf, het te doen met die dekonstruksionalistiese aanname dat betekenis nooit in 'n vaste vorm vasgevang kan word nie. Die gedagte vind ons by die Griekse filosoof Herakleitos wat gesê het dat alles beweeg (Παντα ρει). Die gevolg van Logosentrisme is dat die sin of betekenis van 'n teks, buite die teks self soek gesoek word in 'n eksterne verwysingspunt buite die teks. Hiermee word die moontlikheid om waarheid neer te skryf of om daaroor te lees afgegee.

Sien ook[wysig | wysig bron]