Messier 41

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Messier 41
Bron: 2MASS/Nasa
Bron: 2MASS/Nasa
Soort stelsel Oop sterreswerm
Sterrebeeld Groot Hond
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 06h 46m
Deklinasie -20º 46'
Skynmagnitude 4,5
Besonderhede
Afstand (ligjaar) 2 300 ligjare (710 parsek)
Skynbare grootte  38 boogminute
Ander name M41, NGC 2287
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Messier 41 of M41 (ook bekend as NGC 2287) is ’n oop sterreswerm in die sterrebeeld Groot Hond. Dit is voor 1654 deur Giovanni Batista Hodierna ontdek en was miskien omstreeks 325 v.C. aan Aristoteles bekend.[1] Charles Messier het dit in die 18de eeu in sy katalogus van komeetagtige voorwerpe opgeneem.

M41 lê sowat 4 grade reg suid van die ster Sirius. Dit bevat omtrent 100 sterre, onder meer verskeie rooireuse, waarvan die helderste een ’n tipe K3 is. Dit lê naby die sterreswerm se kern. Die swerm beweeg teen sowat 23,3 km/s weg van die Aarde af.[2] Dit het ’n deursnee van 25 tot 26 ligjare en is sowat 190 tot 240 miljoen jaar oud.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Messier 41". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Augustus 2011. Besoek op 17 Oktober 2012.
  2. "SIMBAD Astronomical Database". Results for Messier 41 (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Mei 2020. Besoek op 21 Desember 2006.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: Sky map 06h 46.0m 00s, −20° 46′ 00″