Middernagson

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Noorweë – "Land van die Middernagson". Toerismeadvertensie van 1905.
Die middernagson op die Noorse eilandgroep Vesterålen.
Aand op 'n poolnag naby Skibotn, Noorweë.
Middernagson by die Noorse Noordkaap, Julie 2005.

Die middernagson is 'n verskynsel waarby die son (of 'n deel van die sonskyf) in gebiede noord van die Noordelike Pool- of Arktiese Sirkel en suid van die Suidelike Pool- of Antarktiese Sirkel ook teen middernag sigbaar bly.[1] By helder weer kan die son 24 ure lank ononderbroke waargeneem word. Die aantal dae per jaar, waarop die middernagson skyn, neem in poolwaartse rigting toe.

Weens die feit dat daar geen menslike nedersettings suid van die Antarktiese Sirkel bestaan nie, word die middernagson gewoonlik veral deur die bewoners van lande en gebiede waargeneem waardeur die Arktiese Sirkel loop, soos Alaska, Kanada, Groenland, Noorweë, Swede, Finland, Rusland en die mees noordelike streke van Ysland.

'n Kwart van Finland se oppervlakte is noord van die Arktiese Sirkel geleë, en by sy mees noordelike punt gaan die son gedurende die somer 73 dae lank nie meer onder nie. In Svalbard (Noorweë), die mees noordelike bewoonde gebied in Europa, is daar tussen 19 April en 23 Augustus geen sononder meer nie. By die Noord- en Suidpool bly die son in die somer selfs ses maande lank ononderbroke sigbaar. Die teenoorgestelde verskynsel, die poolnag, veroorsaak dat die son in die winter 'n halwe jaar lank dwarsdeur die dag onder die horison bly.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]