NGC 7

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
NGC 7
NGC 7 deur GALEX (ultraviolet)
NGC 7 deur GALEX (ultraviolet)
Soort stelsel Spiraalsterrestelsel[1]
Sterrebeeld Beeldhouer
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 00h 08m 20.9s
Deklinasie -29° 54′ 54″
Skynmagnitude 13,5[2]
Besonderhede
Afstand (ligjaar) 71,4 ± 5,2 miljoen[3]
Skynbare grootte  2,2' x 0,5'[2]
Rooiverskuiwing  0,004987[2]
Ander name MCG-05-01-037, ESO 409-G022, AM 0005-301, PGC 627, h 4014, GC 2
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

NGC 7 is ’n spiraalsterrestelsel in die sterrebeeld Beeldhouer. Dit is in 1843 deur die Britse sterrekundige John Herschel ontdek.[1] Steve Gottlieb het dit beskryf as dof maar groot, en dat dit vanaf die Melkweg van die kant af gesien word.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 "DSS Images for NGC 000 thru NGC 099". NGC/IC Project (in Engels). Association of Universities for Research in Astronomy, Inc. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Mei 2008. Besoek op 25 November 2008.
  2. 2,0 2,1 2,2 "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for NGC 0007. Besoek op 3 Mei 2010.
  3. "Distance Results for NGC 0007". NASA/IPAC Extragalactic Database. Besoek op 3 Mei 2010.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: Sky map 00h 08m 20.9s, −29° 54′ 54″

   NGC 5  •  NGC 6  •  NGC 7  •  NGC 8  •  NGC 9