Naam van God in Judaïsme
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Die Hebreeuse Bybel gebruik verskillende terme of name om na God te verwys wat meestal beskrywend is van eienskappe van Hom wat Hy aan die mens openbaar gemaak het. Die ware Naam van God word egter deur Jode as heilig beskou, en word daarom nie eens neergeskryf of ligtelik uitgespreek nie.
Betekenis en korrekte uitspraak[wysig | wysig bron]
Weens die heiligheid daarvan is die Naam van God aanvanklik slegs mondelings deur Joodse geleerdes van geslag tot geslag oorgedra. In geskrewe vorm is dit slegs aangedui deur die vier letters YHVH, ook bekend as die "Tetragrammaton".
Dié gebruik het egter daartoe gelei dat daar vandag sekere mate van onsekerheid is oor die korrekte uitspraak en selfs betekenis van YHVH. Sommige meen dat Jehovah die korrekte uitspraak is, hoewel daar Joodse geleerdes is wat dié naam verwerp op grond daarvan dat dit glo in die sestiende eeu deur 'n Christelike monnik uitgedink en gebruik is toe hy die Bybel uit Hebreeus in Latyns vertaal het.
Die meeste geleerdes meen dat die korrekte uitspraak van YHVH eerder Yahweh is. Yahweh is waarskynlik afgelei van die Hebreeuse werkwoord hayah ("om te bestaan"), en word onder meer in Genesis 3: 14-16 gebruik waar God teenoor Moses na Homself verwys as "EK IS".
Skryf van God se Naam[wysig | wysig bron]
Die Judaïsme verbied nie die neerskryf van God se Naam as sodanig nie, maar verbied wel die uitwissing of skending van Sy Naam. Toegewyde Jode vermy dit daarom om God se naam neer te skryf omdat hulle wil verhinder dat die geskrewe naam later per ongeluk of deur 'n onkundige persoon uitgewis of geskend word.
In die plek daarvan om God se Naam uit te skryf, word letters of lettergrepe vervang of uitgelaat. Só sal hulle "G-d" skryf in die plek van "God". Dié metode word nie net gebruik in die geval van YHVH nie, maar ook wanneer die ander beskrywende of substituut-name van God neergeskryf word.
Uitspreek van God se Naam[wysig | wysig bron]
Net soos met die neerskryf van God se Naam, verbied die Hebreeuse Bybel dit ook nêrens dat God se Naam uitgespreek mag word nie. Dit blyk dat Sy naam oorspronklik daagliks tydens dienste in die tempel uitgespreek is en dat Jode mekaar selfs vroeër gegroet het deur God se Naam te gebruik.
Dié gebruik het egter later verval en in stede daarvan om God se Naam te sê, het Jode dit vervang met substituut-name soos Adonai ("my Here) of Elohim ("Majesteit"). Teen die tyd dat die Talmoed saamgestel is, was daar selfs sommige Joodse geleerdes wat verklaar het dat iemand wat YHVH uitspreek in plaas daarvan om 'n substituut-naam te gebruik, geen plek het in die toekomstige wêreld nie en verdien om doodgemaak te word.
Vandag is dit steeds die gebruik om substituut-name te gebruik wanneer Jode na God verwys. Hoewel die "verbod" op die gebruik van Sy Naam net betrekking het op die oorspronklike YHVH, word selfs die substituut-name meestal net tydens gebed en Bybel-studie gebruik. Sommige van dié name, soos Adonai, het egter self ook intussen 'n verhewe of heilige waarde verkry, en daarom vervang baie Jode dit vandag met die eenvoudige term Ha-Shem ("Die Naam").
Beskrywende name van God[wysig | wysig bron]
Die Hebreeuse Bybel bevat verskeie beskrywende name vir God wat meestal dui op Sy almag en heiligheid. Voorbeelde van sulke name is Melech Malchei ha-Melachim ("Koning van konings"); Ha-Rachaman ("Die Barmhartige"); Ha-Bore ("Skepper"); Ribbono Shel Olam ("Here van die heelal"); Shechinah ("Goddelike Teenwoordigheid"); Mi She-Amar V'hayah ha-Olam ("Hy wat gespreek het en die wêreld het tot stand gekom"); Ha-Kadosh Baruch Hu ("Die Heilige Een - geseënd is Hy"); en Gevurah ("Krag").