Neo-Victorianisme
Die Neo-Victoriaanse beweging behels estetika wat dié van die Victoriaanse en Edwardse skoonheid met moderne beginsels en tegnologie saamsmelt. 'n Groot aantal tydskrifte en webruimtes is toegewy aan die Neo-Victoriaanse skeppings in kleredrag, gesinslewe, binnehuisversiering, waardes en ander onderwerpe.
In 2007 het die Exeter Universiteit hierdie verskynsel by 'n groot internasionale konferensie, genaamd Neo-Victorianism: The Politics and Aesthetics of Appropriation Geargiveer 3 Oktober 2013 op Wayback Machine, ondersoek. Akademiese navorsing sluit Neo-Victorianism: The Victorians in the Twenty-First Century, 1999–2009 in.[1]
Kunsartikels[wysig | wysig bron]
Voorbeelde van gestileerde artikels en toestelle sluit koordlose telefone in wat soos antieke muurgemonteerde telefone lyk, laserplaatspelers wat oudtydse radio's voorstel, Victoriaanse meubels en kledy met 'n Victoriaanse styl.
In neo-romantieke en fantasiekuns sal 'n mens dikwels elemente van Victoriaanse estetiese waarde vind. Daar is ook 'n opbloei in steampunk-kuns. McDermott & McGough is 'n groep eietydse kunstenaars wat hul daarop toespits om die neëntiende eeu te laat herleef: hulle gebruik slegs tegnologie wat beskikbaar is en omdat hulle veronderstel is om anakronisties te leef, word daar van vroeëre foto-ontwikkelingsprosesse gebruik gemaak. Dit skep die illusie van 'n lewenswyse wat in 'n vergete era vasgevang is.[2]
Kledy en gedrag[wysig | wysig bron]
Baie van diegene wat die Neo-Victoriaanse styl aanhang het hul by hierdie era se gedragsnorme aangepas, wat uitspraak, etiket, aanspreekvorme en interpersoonlike verhoudings insluit. Party gaan selfs so ver om sekere Victoriaanse gewoontes aan te gryp, soos om met 'n oop skeermes te skeer, met penny farthings fiets te ry, besoekerskaartjies uit te ruil, met vulpenne te skryf, briewe met "purperige", woordoortollige prosa of poësie te skep en met was te verseël. Die Goth-subkultuur sal soms die Neo-Victoriaanse styl aanwend.
Neo-Victorianisme kom tot uiting in, maar is tog kenmerkend verskillend, in die Lolita, Aristocrat en Madam-modes in Japan, wat ondertussen ook aanklank in Europa gevind het.
Sosiaal-Konserwatiewes[wysig | wysig bron]
Neo-Victoriaanse estetika is ook gewild in die Verenigde State en Verenigde Koninkryk onder die kultuur-konserwatiewes en sosiaal-konserwatiewes. Boeke soos The Benevolence of Manners: Recapturing the Lost Art of Gracious Victorian Living doen 'n beroep om die terugkeer van Victoriaanse sedes. Die woord Neo-Victorian word ook dikwels kwetsend teenoor konserwatiefgesindes gebruik.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Ann Heilmann and Mark Llewellyn. Neo-Victorianism: The Victorians in the Twenty-First Century, 1999–2009, Palgrave MacMillan, 2010. ISBN 978-0-230-24113-8
- ↑ David Mc Dermott & McGough: A History of Photography (ISBN 978-0965728027)