Nigel Gresley

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Herbert Nigel Gresley
Standbeeld van Sir Nigel Gresley
buite King's Cross-stasie in Londen
Gebore19 Junie 1876
Sterf5 April 1941 (op 64)
Watton-at-Stone, Hertfordshire, Engeland
NasionaliteitVlag van Verenigde Koninkryk Verenigde Koninkryk
BeroepStoomlokomotief-ingenieur
Bekend virFlying Scotsman en Mallard

Sir Herbert Nigel Gresley (* 19 Junie 1876 in Edinburg; † 5 April 1941 in Watton-at-Stone, Hertfordshire) was een van die mees befaamde Britse stoomlokomotief-ingenieurs wat aan die hoogtepunt van sy loopbaan as hoof-meganiese ingenieur van die London and North Eastern Railway (LNER) aangestel is – 'n pos wat hy vanaf 1923 tot en met sy afsterwe in 1941 sou beklee.

Die Flying Scotsman

Gresley het sommige van die Verenigde Koninkryk se bekendste stoomlokomotiewe ontwerp, waaronder die LNER-Klas A1 (waarvan tussen 1922 en 1925 52 lokomotiewe deur LNER se Doncaster-aanleg sowel as die North British Locomotive Company in Glasgow vervaardig is[1]) en die LNER-Klas A4 met 'n 4-6-2-wielrangskikking en Pacific-enjins. Een lokomotief uit die A1-reeks, die LNER-Klas A3 4472 Flying Scotsman, was die eerste stoomlokomotief wat 'n amptelike spoedrekord van meer as 100 myl per uur op 'n passasiersrit opgestel het, terwyl 'n A4, LNER 4468 Mallard, steeds die rekord as die snelste stoomlokomotief ter wêreld hou (126 myl per uur).

Gresley se enjins is in estetiese asook meganiese opsig as elegant beskou. Sy driesilinder-enjins met slegs twee stelle Walschaerts-klepratwerk het glad geloop en krag teen 'n laer koste opgelewer as konvensionele enjins met drie stelle klepwerke.

Sir Nigel Gresley was tot en met 1936 president van die Institution of Mechanical Engineers. Hy is in 1941 ná 'n kortstondige siekte oorlede.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Michael Dörflinger: Das große Buch der Lokomotiven. Zug: Planet Medien 2010, bl. 212

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]