Ontwerpspatroon (rekenaarwetenskap)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Ontwerpspatroon identifiseer en isoleer die sleutelaspekte van algemene ontwerpsprobleme en verskaf algemene oplossings vir hierdie probleme binne die gegewe probleemdomein.

In die geval van objekgeoriënteerde programontwerp, verskaf ontwerpspatrone algemene abstraksies vir die skepping van herbruikbare objekgeoriënteerde ontwerpe.

Ontwerpspatrone identifiseer:

  • Deelnemende klasse
  • Konkrete instansies van hierdie klasse
  • Die rolverdelings en interaksies tussen klasse en objekte
  • Verdeling van verantwoordelikheid tussen klasse en objekte

Oorsprong[wysig | wysig bron]

Die konsep van ontwerpspatrone is aanvanklik deur die argitek Christopher Alexander et al gepubliseer. Hy het die oplossings vir algemene ontwerpsprobleme in argitektuur en stadsbeplanning geïdentifiseer.

In 1987 het Kent Beck and Ward Cunningham begin eksperimenteer met die toepassing van ontwerpspatrone in programontwerp en het hulle bevindinge voorgedra by die OOPSLA-konverensie van daardie jaar.

Ontwerpspatrone het baie populêre byval begin vind na die publikasie van die boek Design Patterns: Elements of reusable Object-Orientated Software deur Erich Gamma, Richard Helm, Ralph Johnson en John Vlissides

Verwysing[wysig | wysig bron]

  • Gamma, Helm, Johnson, Vlissides. Design Patterns: Elements of reusable Object-Orientated Software. Addison-Wesley