Phorusrhacos

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Phorusrhacos
Tydperk: Mioseen 20–13 m. jaar gelede
'n Gerestoureerde Phorusrhacos longissimus, deur Charles R. Knight, 1901.
Wetenskaplike klassifikasie
Domein:
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Genus:
Phorusrhacos

Ameghino, 1887
Tipespesie
P. longissimus
’n Gerekonstrueerde kopbeen, Ontari-museum.

Phorusrhacos is ’n uitgestorwe roofvoël wat nie kon vlieg nie; dit het tydens die Mioseen in Patagonië voorgekom. Sy naaste lewende verwant is die veel kleiner seriema. Die tipe-spesie, P. longissimus, het vermoedelik in grasvelde en boslande geleef.

Phorusrhacos was sowat 2,5 m lank en het sowat 130 kg geweeg.[1] Hulle het groot kopbene van tot 60 cm lank gehad asook sterk, krom snawels. Die struktuur van die snawel en groot kloue wys hulle was karnivore.

Die holotipe is die individu MLP-118 (Museo de La Plata). In 1889 is die naam aangepas na die grammatikaal meer korrekte Phororhacos, maar die vroeëre naam geniet voorkeur. In 1891 het Florentino Ameghino dit as ’n voël erken.[2] Daar is oorblyfsels in verskeie gebiede in Argentinië.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Alvarenga, Herculano M.F. & Höfling, Elizabeth (2003): Systematic revision of the Phorusrhacidae (Aves: Ralliformes). Papéis Avulsos de Zoologia 43(4): 55-91 PDF fulltext
  2. Ameghino, F., 1891, "Mamíferos y aves fósiles argentinas. Especies nuevas, adiciones y correcciones", Revista Argentina de Historia Natural 1: 240-259

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]