Polo

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Piktogram wat polo aandui
'n Polowedstryd word gespeel
Naqsh-e Jahan-plein in Isfahan is oorspronklik as 'n koninklike poloveld aangelê
'n Polotoernooi in Argentinië

Polo is 'n balspel wat deur twee spanne van vier spelers te perd op 'n veld van 300x200 meter gespeel word. Die ruiter is uitgerus met 'n bamboesstok (mallet) met 'n sigaaragtige dwarshout aan sy punt, sodat hy die bal op die grond kan speel sonder om af te klim. Die spel vereis uitstekende ruiterskap en balvaardigheid.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Oorsprong[wysig | wysig bron]

Polo het sy oorsprong in antieke Persië, waar sy gedokumenteerde geskiedenis na die 5de eeu v.C. teruggevoer kan word.[1] Polosport was aanvanklik 'n militêre oefenspel vir kavallerie-eenhede soos koninklike gardes of ander elitetroepe. Vir die krygers van plaaslike stamme, wat dit met spanne van 100 ruiters elk gespeel het, was polo 'n soort miniatuurveldslag.[2]

Gaandeweg het polo in Iran 'n nasionale sport geword wat gewoonlik deur adellikes beoefen is – met sowel manlike as vroulike spelers, soos uit verwysings na die koningin en haar hofdames blyk wat in die 6de eeu n.C. teen koning Khosrau II en sy hof gespeel het.[3] Die Persiese literatuur en kuns is 'n ryke bron van inligting oor polosport in die antieke tydperk.

Ferdausi, die befaamde Iranse digter en geskiedkundige, beskryf in sy 9de eeuse koninklike heldedig Sjahnameh 'n aantal koninklike polotoernooie. In die oudste verhaal gee die digter 'n romantiserende beskrywing van 'n internasionale toernooi waarin 'n Turaanse span teen die aanhangers van Siyâvash, 'n legendariese Iranse prins uit die vroeë periode van die Persiese Ryk, meegeding het. Die digter verwys op welsprekende wyse na Siyâvash se bekwaamheid op die poloveld.

Ferdausi berig ook van Sjapoer II, 'n 4de eeuse heerser van die Sassaniede-dinastie, wat reeds op sewejarige leeftyd geleer het hoe om polo te speel. Die uitgestrekte Naqsh-i Jahan-plein in die Iranse metropool Isfahan is oorspronklik deur koning Abbas I in die 17de eeu as poloveld aangelê.

Die geesdrif vir polo het vanuit Persië na ander dele van Asië soos die Indiese subkontinent versprei. Sultan Qutb-ud-din Aibak, die Turkiese keiser van Noord-Indië, het slegs vier jaar tussen 1206 en 1210 geregeer nadat hy tydens 'n polotoernooi verongeluk en gesterf het. In die middeleeue het polo ook in die Bisantynse Ryk gewild geraak waar die sport tzykanion genoem is. Saam met die uitbreiding van Islam het die sport verder uitgebrei na Egipte en die Levant. Bekende sultans soos Saladin en die Baibars het polo as sport beoefen en by hulle hof bevorder.

In China het polo in die tyd van die Tang-dinastie gewild geraak. Polotonele is dikwels op skilderye en standbeelde uitgebeeld. As oefenspel vir kavallerie-eenhede het polo in die middeleeue in die hele Asië tussen Konstantinopel en Japan 'n belangrike rol gespeel. Daar word dikwels na polo as die "koninklike spel" verwys.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. R.G. en Veena Goel: Encyclopaedia of sports and games. Noida: Vikas Publishing House 1988, bl. 318
  2. Encyclopaedia Britannica Online: Polo
  3. "www.scottishpolo.com: Polo History". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2010. Besoek op 18 April 2012.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]