Pous Adrianus II
| Pous Adrianus II | |
|---|---|
| |
| Pontifikaat begin | 14 Desember 867 |
| Pontifikaat eindig | 14 Desember 872 |
| Voorganger | Nicolaas I |
| Opvolger | Johannes VIII |
| Gebore | 792 Rome, Italië |
| Sterf | 14 Desember 872 Rome, Italië |
| Ander pouse genaamd Adrianus | |
Adrianus II was die 106de pous van die Rooms-Katolieke Kerk.
Biografie[wysig | wysig bron]
Pous Adrianus II is gebore in 792 in Rome uit die adellike geslag van die Colonna, die seun van biskop Talarus. Twee vorige pouse Pous Stefanus II en Pous Sergius II is ook uit die familie. Pous Gregorius IV maak hom kardinaal van Sint Markus. Hy is reeds na die dood van Pous Leo IV en Pous Benedictus III as pous voorgestel, maar het geweier. Op 14 Desember 867 op die ouderdom van 75 jaar, volg hy Pous Nicolaas I op en regeer presies vyf jaar tot sy dood op 14 Desember 872. Daar is gerugte dat hy vergiftig is. Hy word opgevolg deur Pous Johannes VIII. Die naam ‘Adrianus’ beteken 'inwoner van Adrië'.
Pontifikaat[wysig | wysig bron]
Pous Adrianus II het die beleid van sy voorganger Pous Nicolaas I ten opsigte van die Franke voortgesit. Lotarius II, koning van Lotaringe sterf in 869 en die pous onderhandel met die Frankiese konings om die keiser Lodewyk II te laat erf van sy broer Lotarius.
Photius die patriarg van Konstantinopel is deur die nuwe keiser Basil van Masedonië verdryf, kort na die konsilie waarop die vorige pous Nicolaas I geëkskommunikeer is. Photius se teenstander Ignatius is nou weer die patriarg. Hy belê die Vierde konsilie van Konstantinopel (wat in Rome die agste ekumeniese konsilie genoem is) en ekskommunikeer Photius as ketter. Pous Adrianus was verteenwoordig op die konsilie, maar sy gesante kon nie die geskil oor die Bulgaarse kerk oplos nie.
Soos sy voorganger moes Adrianus hom onderwerp aan die keiser Lodewyk II. Lodewyk het die pous laat dophou deur Arsenius, biskop van Orte en Arsenius se nefie Teenpous Anastasius III wat toe die pous se bibliotekaris was.
As jong man was Adrianus getroud met Stefania, en hulle het 'n dogtertjie gehad. Beide het by hom gebly toe hy pous geword het. Hulle is egter vermoor deur 'n familielid van Anastasius, met de naam Eleuterius.
In Duitsland voer die pous deur die heiligverklaring van die abdis Walburga op 1 Mei, die Walpurgisnag in, wat op die nag voor 1 Mei gevier word.
Aan die begin van Adrianus II se pontifikaat het die hertog van Spoleto, Lambert I Rome aangeval tydens die heilige seremonies om dit te plunder. Die aanval is afgeweer, die hertog is geëkskommunikeer en die keiser het Lambert se hertogdom van hom af teruggeneem.
Die bekende sendelinge van die Slawiese volke sints Cyrillus en Methodius het die pous in 867 besoek. Hy het hulle toestemming gegee om Slawies, pleks van Latyn in die heilige rites te gebruik.
Bibliografie[wysig | wysig bron]
- Davis, R. (2001). Book of the Pontiffs (English Translation of the Liber Pontificalis) Liverpool University Press. ISBN 0-85323-545-7
- Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0300091656
- Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0500017980.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)
- BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
- PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)
Nota[wysig | wysig bron]
Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.
Opvolging[wysig | wysig bron]
| Voorafgegaan deur Nicolaas I |
Pous (Pontifex Maximus) 867 – 872 |
Opgevolg deur Johannes VIII |
