Puerto Ricaanse Onafhanklikheidsparty

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Partido Independentista Puertorriqueño
PIP
[[Lêer:
PIP Vlag
PIP Vlag
|240x180px|Logo van die betrokke party.]]

Leier Ruben Berrios (ErepresidentDie Sosialistiese Internasionaal
Gestig 20 Oktober 1946
Hoofkwartier 963 Ave. Roosevelt
San Juan
Puerto Rico
00920-2901
Ideologie Nasionalisties, Soewereinisties en Sosiaal-Demokraties
Internasionale affiliasie Die Sosialistiese Internasionaal
Webblad www.independencia.net/ingles/welcome.html

Die Puerto Ricaanse Onafhanklikheidsparty (Spaans: Partido Independentista Puertorriqueño of PIP) is 'n politieke party wat vir Puerto Rico se onafhanklikheid van die VSA strewe.[1] Dit is een van die drie groot politieke partye in die land en ook die tweede oudste.[2][3]

Die huidige leier is Rubén Berríos Martínez.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die party is begin as die verkiesingsvleuel van die Puerto Ricaanse Pro-onafhanklikheidsbeweging. Dit is die grootste van die onafhanklike partye en die enigste een wat op die stembrief verskyn gedurende verkiesings (ander kandidate moet per hand bygevoeg word).

Stigting[wysig | wysig bron]

Die party is gestig op 20 Oktober 1946 deur Gilberto Concepción de Gracia (oorlede in 1968). Hy was oortuig dat die onafhanklikheidsbeweging "verraai" is deur die Partido Popular Democrático, waarvan die oorspronklike doel onafhanklikheid was.

FBI[wysig | wysig bron]

Die VSA se Federal Bureau of Investigation (FBI) se gebruik om enige persoon of organisasie dop te hou wat Puerto Rico se onafhanklikheid voorstaan, is deur die FBI se topleierskap erken.[4] Dit word genoem in 1,8 miljoen dokumente, waarvan net 'n klein deel in 2000 uitgereik is.[5][6]

Die destydse direkteur van die FBI, Louis Freeh, het in 'n ongekende stap erken in watter mate die FBI van die 1930's tot die 1990's aan onwettige, en moontlik misdadige, aksies deelgeneem het en dat hulle dalk daardeur die grondwetlike regte van die Puerto Ricane geskend het.[7]

verkiesing 2020[wysig | wysig bron]

Vir die 2020-verkiesing was Juan Dalmau die party se kandidaat. Hy het 175 402 stemme gekry en in die vierde plek gekom, met 'n rekord van 13,58% van die stemme, die tweede beste verkiesingsprestasie in die geskiedenis van die PIP. Met die Movimiento Victoria Ciudadana (Citizens Victory Movement) wat 179 265 stemme behaal het en in die derde plek kom met 13,95% van die stemme, is dit die grootste deel van die Puerto Ricaanse stemme (27,53%) wat ooit deur linkse partye in Puerto Rico verkry is.

Party se vlag en simbool[wysig | wysig bron]

Amptelike simbool van die PIP se supra-nasionale affiliasie, die Sosialistiese Internasionaal (SI); die grootste organisasie van politieke partye wêreldwyd, waarvan die PIP lid is.
Die PIP se vlag is a Skandinawiese wit kruis op 'n groen vlag; as gevolg hiervan en die party se toewyding om die omgewing te beskerm en tot volhoubare ontwikkeling, word dit deur die publiek en ook op stembriewe die "groen party" genoem.

Vir die PIP dui die vlag se groen kleur op hoop vir die verwerwing van vryheid, en die wit kruis op die party se opofferings vir en toewyding aan demokrasie.

"Noorse Kruis"-vlae, of "Latynse Kruis"-vlae is 'n algemene ontwerp in die Skandinawiese lande en ander dele van die wêreld, en teoreties behoort die PIP se embleem tot hierdie groep vlae. Die PIP se vlag is gebaseer op die eerste nasionale vlag wat ooit deur Puerto Ricane gebruik is, en is ook die huidige vlag van die munisipaliteit van Lares. Lares is waar die eerste relatiewe suksesvolle poging van rewolusionêre inval in Puerto Rico, die Grito de Lares, plaasgevind het op Woensdag 23 September 1868. Die Lares-vlag is ook soortgelyk aan die vlag van die Dominikaanse Republiek, aangesien die Grito se meesterbrein, Ramon Emeterio Betances, nie net die Dominikaanse pro-onafhanklikheidstryd bewonder het nie, maar ook 'n afstammeling was van Dominikane. Die nasionalistiese oproer was die fondament vir ander oproere wat gevolg het, insluitend die Grito de Yara in Kuba en die 1 Maart-beweging (3•1 운동) op 1 Maart 1919 in Korea.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

  • www.independencia.net/ingles/welcome.html – Amptelike webwerf van die PIP

Bronne[wysig | wysig bron]

  1. Berrios-Martinez, Ruben; “Puerto rico—Lithuania in Reverse?”; The Washington Post, Pg. A23; May 23, 1990.
  2. The New York Times; Mar 18, 1949, pg. 13.
  3. "Puerto Rico State Electoral Commission (CEE)". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Januarie 2008. Besoek op 20 Augustus 2008.
  4. "El Diario La Prensa; Editorial: "Constructing an Enemy"; 17 Januarie 2008". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Februarie 2008. Besoek op 20 Augustus 2008.
  5. "FBI Files on the Puerto Rican Independence Party – case # SJ-100-4014 – Center for Puerto Rican Studies, Hunter College, City University of New York (CUNY)". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2007. Besoek op 20 Augustus 2008.
  6. "FBI Files on Organizations: Formerly secret, classifed files produced by the Federal Bureau of Investigation (FBI) from the 1930s to the 1990s documenting FBI surveillance and persecution activities targeting Puerto Rican organizations and individuals; CUNY". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Januarie 2008. Besoek op 20 Augustus 2008.
  7. "El Diario La Prensa; Editorial: "Constructing an Enemy"; 17 Januarie 2008". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Februarie 2008. Besoek op 20 Augustus 2008.