Reusewolf

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Reusewolf
Tydperk: Pleistoseen 0.25–0.010 m. jaar gelede
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Genus:
Spesie:
C. dirus
Binomiale naam
Canis dirus
Leidy, 1858
Sinonieme
  • C. ayersi
  • C. indianensis
  • C. mississippiensis
  • Aenocyon dirus

Die reusewolf, of Canis dirus, is ’n uitgestorwe soogdier van die genus Canis. Hulle was min of meer so groot soos die huidige gryswolf, maar stewiger gebou. Hulle het in Noord-Amerika ontstaan en het later na Suid-Amerika versprei. Hulle het na aan die einde van die Pleistoseen-epog in die Amerikas uitgesterf.

Beskrywing[wysig | wysig bron]

’n Kunstenaarsvoorstelling van twee moontlike voorkomste van die reusewolf, die een links geskoei op ’n Noord-Amerikaanse wolf en die een regs op ’n minder moontlike weergawe van ’n Suid-Amerikaanse wolf.

Die reusewolf was sowat 1,5 m lank en het tussen 50 en 79 kg geweeg,[1] en dit was dus die grootste spesie in die genus.[2] Die meeste tandgroottes toon geen teken van geslagsdimorfie nie, nes in die meeste Hondagtiges.

Ondanks oppervlakkige ooreenkomste met die gryswolf, verskil die twee spesies aansienlik. Die reusewolf het onder meer 25% meer as die gryswolf geweeg.[3] Hul bene was ook korter en hul breinkas kleiner.[1]

Gedrag en habitat[wysig | wysig bron]

’n Skelet van Canis dirus.

Reusewolwe is deel van dieselfde karnivoorgilde as die kleiner grys- en prêriewolf.[4] Hulle het ’n sterk byt gehad waarmee hulle hul prooi stewig kon vashou. Van hul groot liggaam kan afgelei word dat hulle groot diere gejag het en in troppe gehou het.

Die reusewolf het oor ’n groot gebied voorgekom. Fossiele is ontdek in van Kanada in die noorde tot Suid-Bolivia. Hulle het ook in 10 gebiede van Mexiko voorgekom, meestal in die sentrale en suidoostelike streke.[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 "Wolves, Coyotes, and Dogs (Genus Canis)" (in Engels). Illinois-staatsmuseum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Junie 2001. Besoek op 21 Junie 2010.
  2. Canis dirus. Fossielspesies van Florida. Florida Natuurhistoriese Museum
  3. Anyonge, W.; Roman, C. (2006). "New body mass estimates for Canis dirus, the extinct Pleistocene dire wolf". Journal of Vertebrate Paleontology 26: 209. doi:10.1671/0272-4634(2006)26[209:NBMEFC]2.0.CO;2
  4. Leonard, Jennifer. "Megafaunal Extinctions and the Disappearance of a Specialized Wolf Ecomorph". Current Biology. Cell Press.
  5. Hodnett, John-Paul; Mead Jim; Baez, A. (Maart 2009). "Dire Wolf, Canis dirus (Mammalia; Carnivora; Canidae), from the Late Pleistocene (Rancholabrean) of East-Central Sonora, Mexico". The Southwestern Naturalist. 54.1: 74–81. doi:10.1894/CLG-12.1.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]