Sanktus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Sanktus[1] is die derde vaste gesang van die Rooms-Katolieke erediens (die Mis). Dit is 'n onderdeel van die eucharistiese gebed en volg op die "prefasie". Die naam van die lied is afgelei van die eerste drie woorde daarvan. Na die Sanktus volg die "kanon".

Engel met die Sanktusteks

Die Sanktus bestaan uit twee dele; die Sanktus self, gebaseer op Jesaja 6:3 (1933 vertaling)

"En die een het die ander toegeroep en gesê: Heilig, heilig, heilig is die Here van die leërskare. Die hele aarde is van sy heerlikheid vol!"

en die Benediktus, gebaseer op Matteus 21:9 (Die intog in Jerusalem; 1933 vertaling)

"En die skare wat voor geloop het en die wat gevolg het, het uitgeroep en gesê: Hosanna vir die Seun van Dawid! Geseënd is hy wat kom in die Naam van die Here! Hosanna in die hoogste hemele!"

Die eerste deel kom uit die Joodse liturgie van die sabbatoggend, die "kedusja". Die Sanktus is in gevoer deur Pous Sixtus I en word deur die priester en die gelowiges saam gesing. Dit is waarskynlik die oudste stuk volksang van die Mis. Sedert 4 Desember 1963 toe die Mis ook in die volkstaal opgedra mog word, is verskeie vertalings in baie tale gemaak.

In Latyn is die woorde van die Sanktus soos volg:

" Sanctus, Sanctus, Sanctus,
Dominus Deus Sabaoth;
Pleni sunt cæli et terra gloria tua.
Hosanna in excelsis.
Benedictus, qui venit in nomine Domini.
Hosanna in excelsis."

Vry in Afrikaans vertaal as:

"Heilig, helig, heilig
Here God van die leërskare
Die hemel en aarde is vol van U heerlikheid
Hosanna in die Hoge
Geseënd is Hy wat kom in die naam van die Here
Hosanna in die Hoge"

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Fortescue, A. (1912). Sanctus. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek op 27 November, 2014 by New Advent: [1]


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.