Sel (musiek)
Die Encyclopédie Larousse[1] van 1957 definieer 'n sel in musiek as 'n klein ritmiese en melodiese ontwerp wat geïsoleer kan word, of wat een deel van 'n tematiese konteks uitmaak. Dié sel kan onderskei word van 'n figuur of motief: Die Encyclopédie Fasquelle van 1958 definieer die sel as die kleinste ondeelbare eenheid, anders as die motief, wat in meer as een sel verdeel kan word. 'n Sel kan onafhanklik van die konteks ontwikkel word en as melodiese fragment as 'n ontwikkelende motief gebruik word. Dit kan die bron van die hele struktuur van 'n werk wees; in só geval word dit die generatiewe sel genoem.[2]
Play 'n Ritmiese sel is a sel sonder melodiese konnotasies. Dit kan geheel en al met slagwerk gedoen word of op verskillende melodiese segmente toegepas word.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ quoted in Nattiez, Jean-Jacques (1990). Music and Discourse: Toward a Semiology of Music (Musicologie générale et sémiologue, 1987). Translated by Carolyn Abbate (1990).
- ↑ Nattiez 1990, p.156.
- ↑ Garrett, Charles Hiroshi (2008). Struggling to Define a Nation: American Music and the Twentieth Century, p.54.
- ↑ Sublette, Ned (2007). Cuba and Its Music, p.134.