Sisufos

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Sisyphos)
Sisufos se straf, deur Franz von Stuck (1920).

Sisufos (Grieks: Σίσυφος), ook Sisuphos, was in die Griekse mitologie ’n koning wie se straf in Tartaros was om ’n groot rots tot in ewigheid teen ’n heuwel uit te stoot.

Skelmstreke[wysig | wysig bron]

Sisufos was die seun van koning Aiolos van Thessalië en Enarete, en die stigter en eerste koning van Korinthe. Hy het navigasie en handel bevorder, maar was gierig en skelm. Hy het dit geniet om reisigers en besoekers dood te maak omdat dit hom toegelaat het om ander te oorheers.

Sedert Homeros word Sisufos uitgebeeld as die skelmste van alle mense. Hy het sy niggie verlei, sy broer se troon afgeneem en Zeus se geheime verklap. Hy het onder andere vir die riviergod Asopus vertel waar sy dogter, Aigina, is nadat Zeus haar ontvoer het.

Zeus het Tanatos (die verpersoonliking van die Dood) toe opdrag gegee om Sisufos in kettings na Tartaros te neem. Sisufos het Tanatos skelm gevra om die kettings uit te toets om te kyk hoe hulle werk. Toe het hy Tanatos vasgebind en hom gedreig. Dit het ’n groot bohaai veroorsaak en niemand kon doodgaan nie totdat Ares tussenbeide getree en die Dood bevry het. (Hy was kwaad omdat sy oorloë nie meer pret was nie, want geen van sy teenstanders kon doodgaan nie.) Daarna is Sisufos na Tartaros gestuur.

Voordat hy gesterf het, het hy egter sy vrou gevra om sy liggaam ná sy dood in die middel van ’n openbare plein te gooi in ’n poging om sy vrou se liefde vir hom te toets. Ontsteld omdat sy vrou hom gehoorsaam het, het Sisufos die koningin van die onderwêreld, Persefone, oorreed om hom toe te laat om terug te gaan en sy vrou te gaan uitskel omdat sy nie sy liggaam begrawe het soos ’n liefdevolle vrou sou doen nie. Toe hy eers in Korinthe was, het hy geweier om terug te gaan na die onderwêreld. Hermes moes hom eindelik terugsleep daarheen.

Sisufos se straf[wysig | wysig bron]

As straf vir sy skelmstreke is Sisufos gedwing om ’n groot rots teen ’n steil heuwel uit te stoot, maar net voor hy die spits bereik, het die rots weer teruggerol en dan moes hy van voor af begin.[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Engelse Wikipedia-artikel en:Sisyphus
  1. Odussee, xi. 593