Slag van Dwarsvlei

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Slag van Dwarsvlei
Deel van Tweede Vryheidsoorlog
Datum 11 Julie 1900
Ligging Krugersdorp-distrik
Resultaat Boereoorwinning
Strydende partye
Verenigde Koninkryk Zuid-Afrikaansche Republiek
Oranje-Vrystaat
Bevelvoerders
Smith-Dorrien Sarel Oosthuizen
Sterkte
2 000 150

Die slag van Dwarsvlei het plaasgevind op 11 Julie 1900 in die distrik van Krugersdorp. Die Boeremagte onder aanvoering van genl. Sarel Oosthuizen (bekend as die Rooibul van Krugersdorp) het die Engelse aangeval op Oosthuizen se plaas. Die Boeremagte was omtrent 150 sterk en met 'n verskeidenheid gewere soos Mausers, Lee-Metfords, Martini-Henry's en selfs Guedesse bewapen. Die Engelse konvooi het bestaan uit ongeveer 2 000 soldate onder Smith-Dorrien.[1]

Die Boeremagte het ten spyte van hulle getalle hewige weerstand gebied. Die geveg het heeldag geduur en teen skemer het Oosthuizen saam met slegs 'n paar burgers besluit om die Engelse se kanonne te probeer buit. In hierdie laaste fase van die veldslag is Oosthuizen swaar gewond.

Die Engelse het toe onttrek vanaf die slagveld en word dit gesien as 'n Boereoorwinning, maar die prys wat daarvoor betaal is was groot aangesien Oosthuizen een van die knapste boereoffissiere was en net 'n maand later gesterf het weens sy wonde wat hy opgedoen het by Dwarsvlei. Die Boeremag was ook te swak om die Engelse onttrekking te ontwrig.

Die aksie by Dwarsvlei was deel van genl. De la Rey se strategie en het saamgeval met die gevegte by Silkaatsnek en Onderstepoort op dieselfde dag. Genl. Oosthuizen se optrede het ook verhoed dat die Engelse genl. De la Rey kon gaan lastig val met versterkings terwyl hy besig was om die Engelse aan te val by Silkaatsnek.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verdere naleeswerk[wysig | wysig bron]

  • Die Rooi Bul van Krugersdorp, veggeneraal S.F. Oosthuizen deur Isak Heath, Centurion, 1999.

Verwysings[wysig | wysig bron]