Spiesgooi

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Spiesgooier in aksie.

Spiesgooi is 'n sportitem, deel van atletiek waar 'n spies van omtrent 2,5 m in lengte, so ver moontlik oor 'n gelyk veld gegooi word. Die spies word in die een hand gedra. Die spiesgooier bou momentum op in 'n aanloop in 'n voorafbepaalde area met die spies. In teenstelling met ander sportsoorte kan die spiesgooier 'n beduidende afstand voor die gooi aflê. As gevolg hiervan kan die spies 'n snelheid van tot 113 km/h bereik en tot 105 m ver trek.[1] Spiesgooi is 'n item in beide die mans se Tienkamp en die vroue se Sewekamp.

'n Spiesgooier maak gereed vir 'n gooi.

Die huidige vorm van spiesgooi is in die 18de eeu deur die Skandinawiërs ontwikkel. Dit word vir die eerste keer in 1906 in Engeland by 'n amptelike kampioenskap ingesluit. In 1908 word dit 'n Olimpiese sport vir mans en in 1932 vir vroue.

Verwysings[wysig | wysig bron]