Stigting Simon van der Stel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Stigting Simon van der Stel beywer hom vir die bewaring van geboue van kultuurhistoriese belang in Suid-Afrika.

Doel[wysig | wysig bron]

Die organisasie is betrokke by die beskerming, bewaring en herstel van veral geboue van geskiedkundige, argitektoniese en kulturele waarde. Dit verskaf advies oor restourasie en doen daadwerklike pogings om die publiek van sy volk se kultuurerfenis bewus te maak. Restorica, hul kwartaalbad, speel hierin ‘n groot rol.

Organisasie[wysig | wysig bron]

Dit is ‘n nie-winsgewende maatskappy onder beskerming van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns en is gestig op 8 April 1959 in die Kasteel die Goeie Hoop in Kaapstad. By die geleentheid was die bekende Suid-Afrikaanse argitek Norman Eaton die spreker. Die organsiasie dra die naam van goewerneur Van der Stel, omdat die Kaaps-Hollandse boustyl sy beslag gekry het in sy regeerperiode aan die Kaap. In die Ou Raadsaal, Pretoria is die hoofkantoor gevestig, maar oor die hele land en Namibië is streekkomitees gevorm om die publiek landswyd te betrek en om van plaaslike kundigheid gebruik te maak. Op Stellenbosch staan die tak bekend as die Stellenbosch Erfenisstigting. Die eerste voorsitter van die nasionale vereniging was dr. William Nicol en hy is opgevolg deur dr. Stefan Meiring Naudé. As eerste direkteur was dr. Willem H.J. Punt. Hy is later deur sy seun opgevolg.

Geboue[wysig | wysig bron]

Die bekendste geboue waarby die genootskap betrokke was, is Coornhoop, Boekenhoutfontein, Fort Merensky, die sendingstasie Botshabelo, die Victoriaanse gebou Macrorie Huis in Pietermaritzburg, die Bradshaw-wolmeul in Bathurst en Hoop op Constantia.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Procter, Elizabeth: The Spirit of Cape Dutch Rural Architecture. In: Lantern. Tydskrif vir Kuns, Kennis en Kultuur. Jaargang 30, nr. 2, Mei 1981