T-34 Sowjettenk
 'n T-34-85 tenk uitgestal te Musée des Blindés in April 2007. | |
| Tipe | Mediumtenk |
|---|---|
| Oorsprong | Sowjetunie |
| Diensgeskiedenis | |
| In gebruik | 1940 tot laat 1960's (USSR) 1950's–huidig (ander lande) |
| Gebruik deur | Sowjetunie en nog 39 |
| Oorloë | Tweede Wêreldoorlog, en vele ander |
| Produksiegeskiedenis | |
| Ontwerper | Kharkiv Morozov Buro |
| Ontwerp | 1937–1940 |
| Vervaardig | 1940–1958 |
| Aantal gebou | 84,070[1] 35,120 T-34/76[1] 48,950 T-34-85[1] |
| Spesifikasie (T-34 Model 1941) | |
| Massa | 26.5 t |
| Lengte | 6.68 m |
| Wydte | 3.00 m |
| Hoogte | 2.45 m |
| Bemanning | 4 (T-34/76) 5 (T-34-85) |
| Primêre bewapening |
76.2 mm F-34 tenkkanon (T-34-85: 85 mm ZiS-S-53 kanon) |
| Sekondêre bewapening |
2 × 7.62 mm Degtyaryov masjiengewere |
| Enjin | 38.8 L V12 Dieselenjin |
| Enjinlewering | 500 pk (370 kW) |
| Krag/massa | 17.5 pk/ton |
| Suspensie | Christie |
| Grondvryhoogte | 0.4 m |
Operasionele bereik |
400 km (250 myl) |
| Snelheid | 53 km/h (33 mph) |
Die T-34-tenk is 'n suksesvolle oorlogstenk wat in die Sowjetunie ontwerp en gebou is.
Die T-34 Sowjettenk van die 1940's word beskou as om die beste balans van vuurkrag (met 'n 76,2 mm kanon), mobiliteit, beskerming en robuustheid vir die koste van 'n tenk van sy tyd in die wêreld te hê. [2] Die tenk se ontwikkeling is nooit tydens die Tweede Wêreldoorlog gestaak nie, en dit het voortgegaan om goed te presteer. Die ontwerpers kon egter nie die nuutste tegnologie of groot ontwikkelings inkorporeer nie, omrede noodsaaklike tenkproduksie nie tydens die oorlog onderbreek kon word nie.
Die T-34, 'n Sowjet-medium tenk, het 'n diepgaande en blywende uitwerking op die ontwerp van die tenk gehad. Die tenkkanon met 'n hoë trompsnelheid van 76,2 mm het 'n aansienlike toename in vuurkrag verleen aan enige van sy tydgenote , terwyl die skuins pantser moeilik deur die meeste destydse anti-tenkwapens binnegedring kon word. Die helling van 40 persent van die voorste pantser is geleen uit die ontwerp van die Amerikaanse Walter Christie se M1928-tenk, waarvan die weergawes sonder skiettorings aan die Rooi Leër verkoop is en as 'plaastrekkers' gedokumenteer is, nadat dit deur die Amerikaanse weermag verwerp is.[3]
Toe dit die eerste keer in 1941 aangetref word, noem die Duitse generaal Paul Ludwig Ewald von Kleist dit 'die beste tenk in die wêreld'[4] en Heinz Guderian bevestig die T-34 se 'uiterste superioriteit' oor die bestaande Duitse wapenrusting van die tydperk.[5][6] “So vroeg soos Julie 1941, het Alfred Jodl, hoof van Oberkommando der Wehrmacht (OKW), in sy oorlogsdagboek kennis geneem van die verrassing van hierdie nuwe en dus onbekende wonderwapen wat teen die Duitse aanvalafdelings aangewend word.”[7]. Alhoewel die pantser en die bewapening daarvan later in die oorlog oortref is, word dit dikwels beskou as die effektiefse, doeltreffendste en invloedrykste tenkontwerp van die Tweede Wêreldoorlog.[8]
Die T-34 was die steunpilaar van die Sowjet-pantsermagte gedurende die Tweede Wêreldoorlog. Die ontwerp het dit moontlik gemaak om voortdurend verfyn te word om aan die voortdurend ontwikkelende behoeftes van die Oostelike Front te voorsien: terwyl die oorlog aan die gang was, het dit meer bruikbaar geword, maar ook vinniger en goedkoper om te produseer. Die Sowjet-nywerheid sou uiteindelik meer as 80 000 T-34's van alle variante produseer, waardeur steeds groter getalle op die slagveld kon ontplooi word terwyl die oorlog gevorder het ondanks die verlies van tienduisende van hulle in die stryd teen die Duitse Wehrmacht.[9]
Die tenk het baie ligte en medium tenks in die diens van die Rooi Leër vervang en was die mees geproduseerde tenk van die oorlog, sowel as die tweede meeste vervaardigde tenk van alle tye (na die opvolger, die T-54/55-reeks.[10] Teen 44 900 verliese gedurende die oorlog het dit ook die meeste tenkverliese van alle tye gely.[11] Die ontwikkeling daarvan het direk gelei tot die T-54- en T-55-reeks tenks, wat op hul beurt ontwikkel het tot die latere T-62, T-72 en T-90 wat die gepantserde kern van baie moderne leërs vorm. T-34-variante is wyd na die Tweede Wêreldoorlog uitgevoer, en selfs in 2010 het die tenk 'n beperkte diens in die voorste linie met verskeie ontwikkelende lande gehad.[12]
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Zaloga & Kinnear 1996:18
- ↑ Miller, David The Great Book of Tanks Salamander Books. Londen, Engeland 2002 338-341 ISBN 1-84065-475-9.
- ↑ Kennedy, Paul (2013). Engineers of Victory. New York: Random House. p. 187. ISBN 978-1-4000-6761-9.
- ↑ Stahel, David (2009). "5". Operation Barbarossa and Germany's Defeat in the East. New York: Cambridge university press. p. 169. ISBN 978-0-521-76847-4.
- ↑ Guderian, Heinz (2000). "6". Panzer Leader. London: Penguin Classics. p. 233. ISBN 978-0-14-139027-7.
- ↑ Caidin, M. (1974). 14 "The incredible T-34 tank." In The Tigers are Burning (2nd ed., bl. 162). Los Angeles: Pinnacle Books.
- ↑ Kennedy, Paul (2013). Engineers of Victory. New York: Random House. p. 184. ISBN 978-1-4000-6761-9.
- ↑ "Achtung Panzer! – T-34!".
- ↑ "The T-34 in WWII: the Legend vs. the Performance | Operation Barbarrosa". www.operationbarbarossa.net. Besoek op 16 Desember 2015.
- ↑ Harrison 2002
- ↑ Krivosheev, G. I. (1997). Soviet Casualties and Combat Losses. Greenhill. p. 253. ISBN 978-1-85367-280-4.
- ↑ International Institute for Strategic Studies (IISS) (2010). The Military Balance 2010. London: IISS. ISBN 978-1-85743-557-3.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
